Zet er zometeen nog wel wat meer, ondanks dat het niet de bedoeling was, toch in ene naar huis gereden.

Toen ik vanochtend de motor van/uit de garage haalde, de bagage oplaadde, TomTom aanzette, vertelde die mij, de route had ik er gisteravond ingezet, dat ik om 18:00 aan zou komen. Oh?? Tuurlijk moet daar nog een uur of 2 bij voor stops, file etc. Maar toch, de eindtijd viel me mee. In potentie voor het donker thuis.

Het werd uiteindelijk 19:30. Alle standaard file’s, zoals bij de Gotthart tunnel, vielen mee.

Bij vertrek begon de zon al op te komen, maar was die nog krachteloos. In de stad was het 6,5 °C, op de snelweg net 4 °C. Frips dus. Het duurde een tijdje voor die boven de 10 °C kwam. Het was uiteraard rustig op de weg. Na één uurtje moest ik tanken, een uurtje later cappuccino met een crema croissant.

Het reed lekker door, van Florence via Bologna naar Milaan is bijna allemaal max 130 Km.

Rondweg Milaan was iets drukker, maar niet extreem. Net voor Italiaanse grens nog even tanken. Gelijk daarna wat file ivm wegversmalling. De weg loopt naar beneden, dat is prettiger dan toen ik hier op de heenweg naar boven moest file rijden.

Rond deze tijd begon het ook te regenen, dat stopte pas ver in Frankrijk, zo bij Molsheim werd het weer droog.

Bij de Gotthard was nauwelijks file. Bij het inrijden van de tunnel besloeg alles, helm scherm, motor scherm en spiegels. Buiten koud, in de tunnel loopt het op tot bijna 30 °C. Bij Gotthard-Nort gestopt voor een stokbrood met tonijn. De helft op, de helft voor later.

Vlak voor Basel weer tanken, en daarna Frankrijk in. Even strategisch rekenen waar nu verder te tanken ivm bijna geen tankstations in de Eiffel/Ardennen.

Werd in Wasselonne bij de supermarkt, en de laatste tank bij Hochwald. Zo red ik het tot huis.

In de Eiffel en Ardennen was het gelukkig droog. Het begon hier wel weer frisser te worden. Dit stuk is altijd vrij rustig. Na Verviers begin je de stal te ruiken en voor je het weet zit je bij Maastricht, en hup afslag Sittard. De laatste meters, niet de minste, en netjes op de stoep voor de deur gestopt.

Na alles afgeladen te hebben eerst tijd voor koffie en acclimatiseren. Na 13 uur op de motor sta je nog even wat na te trillen voordat alles weer ‘normaal’ functioneert. Ondertussen staat de motor, zonder verdere brokken, weer in garage.

Het ‘einde’ van een ‘spannende’ week en ‘spannende’ rit. Zo uit m’n hoofd ergens tussen de 3000-3500 Km (bijelkaar), ik kan het nog.

Maandag weer gewoon aan het werk, een korte week ivm 4 en 5 Mei. Daarom heb ik 5 en 6 Mei vrij. Yep!!!

Zo een beetje een vrije dag vandaag, reistechnisch gezien. Dan ook een korte blog.

Vanochtend onbijtje gehaald bij een tabachi, cappuccino to go, jus d’orange en 2 croissants. Beleg had ik nog van de B&B in Pienza meegenomen (Nutella en jam).

Daarna, zo kwart voor 10, richting het centrum gelopen, in eerste instantie om de sandwich zaak te vinden waar ik naar op zoek ben. Degene die ik op Google had gevonden (Da Vinattieri) was toch niet degene die ik zocht. Maar gelukkig had ik de juiste naam in mijn blog van 2017 staan, dus met die naam (all’Antico Vinaio) was de juiste ook gevonden, en die zat ook in de ‘hoek’ waar ik gister gezocht had. Ze hebben ondertussen 3 sandwichzaken en een restaurant, twee aan twee aan beide kanten van de straat. Het was nu nog geen luchttijd, dus liep ik verder de stad in.

Nog eens lekker rondgekeken aar de winkels, aan beide kanten van de Arno (rivier). Het was nog vroeg, niet alles was al open, maar het was ook nog niet zo druk. Dat veranderde snel. Groepen met allemaal gelijke oorapparaatjes met babbelende gidsen begonnen af en aan te lopen en versperden de weg voor de locals. Ben je blij mee.

Zo tegen half 12 was ik al richting the sandwich zaak gelopen. Bij alle 3 de winkels stond al een rij, Strategisch kiezen werkte niet echt, Na een 20 minuten had ik m’n broodje besteld en tezamen met een flesje water besloot ik naar het hotel te gaan om het daar op te eten.

Het broodje was dusdanig groot dat ik als lunch de helft gegeten heb en de rest heb bewaard voor avondeten. (zo’n 20×20 dubbel brood)

In de middag lekker rustig aangedaan. Voorzichtig al wat spullen sorteren en klaarleggen. Gaatje gemaakt in de topkoffer van de motor waar ik morgenochtend m’n fototas in kan plaatsen.

Rond 6 uur ging ik weer naar het Piazzola MichelAngelo, ik wilde nog een foto op een ander moment maken, iets wat ik gezien had in m’n hotelkamer. Maar na tot 8 uur daar gestaan te hebben, besloot ik dat de omstandigheden van de foto in mijn hotelkamer niet gelijk waren en dat het niet ging lukken vandaag. Plus het was hardstikke druk, een goed plaatsje krijgen en houden was niet echt makkelijk. En met de ondergaande zon begon het windje toch vrij snel fris te worden. En vanavond het ik m’n ‘vest’ niet meegenomen.

Fotograferen is niet altijd makkelijk, Ik schrijf nu de blog, zoek er nog 2 foto’s of zo bij, ga dan verder opruimen en alvast douchen. De wekker staat op half 6, en hopelijk kan ik tussen 6 en 7 wegrijden.

De afstand naar huis is iets meer dan 1200 km, dus dat gaat ’m morgen niet lukken in ene. Ik heb nog geen kamer gereserveerd, maar ik heb al op booking.com gekeken. Zal zo’n 250 km voor thuis zijn, voorbij  Saarbrücken, en voor Wittlicht. Ergens in de eiffel.

Morgen waarschijnlijk alleen een korte blog met een statusupdate, en zondag ééntje wanneer ik aangekomen ben.

Dag van vertrek en aankomst, altijd drukker. Gister al wat zaken uitgesorteerd,dan zijn het alleen nog de laatste dingen. Dus na het onbijt, zaten nu opeens 2 opgewarmde stukken pizza bij, en yoghurt… aan de gang. Zo rond 9 uur had ik alles weer op de motor zitten, nog even afrekenen, en iets na 9 uur reed ik weg, via de ‘kortere’ weg richting SIena. Vandaag geen wolkendeken die over de heuvels in de verte gleed, gewoon zonnig weer. Eerst zo’n 16 graden. licht fris op m’n gezicht. Later richting de 20 graden.

Binnen 5 minuten reed ik langs de, in mijn ogen, 3 highlights, de Cappella, Belvedere en de cipressen van Torreniere. Ze kunnen wel weer even zonder mij.

Ik was van plan om vanaf Siena de sr222, de groene (oude) weg door de Chianti te nemen. Ook wilde ik langs een olijfboomgaard van het bedrijf waar mijn collega’s jaarlijks een paar honderd liter olijfolie van laten overkomen. In metalen ‘bussen’ van 1/2/5 en 10 liter. Zoveel olie gebruik ik niet, dus dat is dan zonde. Maar ik wilde toch eens kijken hoe de ‘bron’ er uit ziet. Getracht het adres in TomTom te zetten. N. 22A kende die niet, wel iets van 55, lijkt me ook wel in de buurt.

Nadat ik de snelweg boven Siena verliet, om de route naar de olijfboer, in/bij Greve in Chianti, te volgen, veranderde het landschap drastisch. Veel gecultiveerde wijngaarden, waar trouwens hard gewerkt werd, plukjes olijfbomen en bos, maar vooral ook ‘bergen’ en dalen, regelmatig borden met 10% en 15% hellingen aangekondigd. En veel bochten heel veel. Ik had geluk dat er geen sneeuw lag, want je viel bijna over de waarschuwingsborden, dat als er sneeuw is, je sneeuwkettingen om moet doen. Tja, die had ik niet bij me.

Nadat ik een aardig stukje de sr222 had gevolgd, stuurde TomTom me over een andere, smallere weg, richting de olijfboer. De weg werd alleen maar mooier. Kastelen, dorpjes, en heel apart, ik zag 2 soorten auto’s hier in de Chianti, of met italiaans kenteken of met nederlands, het stikte er (was een rustige dag qua verkeer) van. Zeker zo’n 30-40 nederlandse auto’s gezien in de Chianti.

Ik kon het adres met TomTom toch niet zo goed vinden, toen die mij een een weg opstuurde met een behoorlijk hellingspercentage, gaf ik op. Een volgende keer beter.

TomTom ingesteld op het hotel in Florence, en verder. Was ook ondertussen al weer 12 uur. Via nog wat Chianti wegen kwam ik op de weg naar Florence. Al snel werd dat snelweg, en weer later reed ik Florence vanuit het zuidwesten binnen. Al snel had ik een idee waar ik ongeveer zat, en hup even later stond ik voor de deur van het hotel. Nog net één plekje voor het hotel in een verkeersluwe straat, zodat ik rustig m’n bagage van de motor kon halen. Ik was nog veel te vroeg, maar ik kon de spullen in de bezemkast kwijt. Inclusief motorjas en broek, dat scheelt.

Met Maps.Me verkende ik de weg/voetpad naar Piazza Michelangelo, kwartiertje lopen. Kwam nog langs de ‘oude’ stadscamping, waar ik 2 keer heb gestaan met de camper. Sinds een paar jaar is het terrein afgesloten, geen camping meer in Florence.

Maar terug naar het hotel, was ondertussen 2 uur, spullen naar de kamer gesjouwd, normale schoenen aan en hup nog een rondje, lopen naar de brug van Vecchio en de andere highlights van Florence. Nog even langs de U-Boat winkel gelopen die tegenwoordig op de brug zit. Diverse shops al even bekeken. Colaatje gedronken op het dakterras van een luxe warenhuis, vanwaar je en prima zicht op de dom hebt (tip op internet gevonden). Rondje langs de t-shirts bij Hard Rock Café gedaan (dit keer niet iets aparts gezien) nog gezocht naar een sandwich winkel die C en ik vorige keer zagen, waar er een flinke rij voor stond (was genoemd door Lonely Planet). Kon hem niet direct vinden, maar Google heeft me later geholpen. Misschien morgen.

Terug naar hotel en even naar een supermaktje geweest voor wat te drinken. En daarna pizza bij de pizza boer om de hoek gegeten. In hotel nog wat spullen uit de tas gevist en zo kwart over 8 met fotocamera en statief (helemaal meegenomen voor dit moment) opnieuw naar Piazza MichelAngelo. Tijd voor een avond/nachtfoto.

20 minuutjes wat foto’s gemaakt, en zo eens kijken of ze de moeite zijn voor de blog. Ondertussen 22 uur, de tekst van de blog zit er bijna op, dan nog een paar foto’s en tijd voor bed.

Morgen, Florence dag 2

Een relatief rustig dagje vandaag. Was wel al met onderbrekingen vanaf 3 uur wakker, waarom, geen idee. Maar ik word er in iedergeval niet moe(ier) van. Ontbijt, met 3 sneden brood, met pecorini en vleeswaren. Doe er nu steeds één met kaas, één met kaas en worst en één met jam. De yoghurt was net voor mij op, plannen is voor deze B&B tante niet echt weggelegd, ze was opnieuw zo moe… Van al dat brood snijden en taarten bakken?

Na alles bij elkaar geraapt te hebben om op de motor weg te kunnen gaan, was er een nieuwe uitdaging. Een busje stond precies achter/voor mijn motor, en leek niet te gaan wijken. Aan de andere kant van de bus zag ik dat het een mobiele viskar was, en de klep open was,,,. Na wat hulp van italiaanse motorrijders, die niet geblokkeerd waren, lukte het om een gaatje te maken waarlangs ik de motor richting de weg kon sleuren.

Vandaag staat Siena op het plan. Er is markt, elke woensdag en, daarnaast, word ik al 2 jaar getriggerd door een foto van Siena, waarop de dom en de toren van het stadhuis staan, die genomen is van een hele andere richting. Dat wil ik ook.

Eerst maar de korte weg naar Siena op gereden, en nog even gestopt bij de Cappella, wat foto’s gemaakt, met en zonder (bouw)kraan erop. Zier hieronder. Meestal zijn de foto’s die vanaf dit punt genomen worden en cappella en de boerderij.

Verder, waar het gisteren vanaf de ochtend al zonnig was, waarde ik in de verte weer zo’n deken van wolken die over de randen van de heuvels gleden. Al gauw reed ik in de wolken. Gelukkig viel het zicht mee, de meeste wolken waren boven de velden, de wegen werden enigszins gevrijwaard.

Ik heb de TomTom ingesteld op de parkeerplaats Santa Catarina, in Siena. Deze is middels roltrappen verbonden met het stadscentrum. De uitgang is een 100-200 meter verwijderd van de trappen aan de achterkant van de Dom.

Ik parkeerde mijn motor naast een andere motor, die stond er blijkbaar al even. De kleur was niet meer te onderscheiden. Hij zat onder het stof en spinnenwebben. Weet niet wat die moet betalen als die met z’n kaartje bij de kassa komt. Gezien het stof staat die er minimaal enige jaren.

Met kaartje in de zak liet ik me door de roltrappen naar boven voeren. Ik had gister met Googlemaps gekeken waar ik moest zijn, voor de markt. Dus, op weg.

Tja, nou wist ik dat de markt niet op het ‘hoofdplein’ werd gehouden, ik dacht op het Piazza de Mercatore, oftewel het marktplein, achter het stadshuis. Maar daar zag ik niets, alleen geparkeerde auto’s. Toen herinnerde ik me dat ik gelezen had dat de markt bij Fortezza (het fort) is. En zoveel zin had ik nu ook weer niet om daar naartoe te gaan. Is een andere hoek van de oude stad. Volgende keer beter.

Maar voor de foto die ik wilde nemen, uitzoeken, zat ik wel aan de juiste kant. Ik heb 2 foto’s gezien, en de compositie van de Dom toren en de stadshuis toren laat in het midden het Piazza de Mercatore zien (de oude markthal en veel geparkeerde auto’s). Maar nu moest ik nog nagaan van waaraf de foto’s gemaakt zijn. Niet vanaf het marktplein, een stuk verder.

In de ‘verte’ zag ik een kerk, tussen het marktplein en deze kerk is een soort dal. Vanuit het dal kan je de foto niet nemen, dan zie je de 2 torens niet. De kerk daarentegen ligt hoger, op de heuvel achter het dal. Dus maar eens gaan kijken bij de kerk. Dat leek aardig te kloppen. Ik denk dat een hoger punt, de toren van de kerk, beter zou zijn geweest, maar de toren was niet toegankelijk, Misschien dat andere meer geluk hadden.

Foto’s genomen, doel bereikt. Dus rustig teruglopen en met een boogje door de winkelstraat heen gelopen,langs het schelpvormige plein, terug richting de parkeergarage.

Kaartje betalen, motor stond er nog, dus aankleden, max 15 minuten anders is je kaartje niet meer geldig. En hup met kaartje tussen m’n tanden (niet echt) richting de uitgang, het poortje. Kaartje in de gleuf, nada, nog een keer niks, 3de keer, poortje niet open, ah, wat staat daar op de display, boven de gleuf waar het kaartje steeds teruggeworpen wordt?!?

U staat hier zonder auto, dan doe ik het niet, geen auto, geen poortje open. Tjee, dat wist ik niet dat ik geen auto bij me had. Wat nu. Het poortje is maar een half poortje, rechts kan er een motorfiets langs rijden. Blijkbaar mag je als  motorrijder er wel parkeren, maar hoef je niet te betalen. Tja, dat had ik niet verwacht (gister wel naar gezocht, op gratis parkeren motoren, maar niets gevonden). Kaartje maar laten zitten en rechts langs het poortje gereden.

TomTom vond het nodig me weer langs de langere weg terug te rijden. Heen 50 km, terug 70. Bij de 70 km route zit een flink stuk snelweg (110 Km/u). Blijkbaar zit de snelste weg net op het randje, met de kortere maar langzamere route en de langere maar snellere. Ik kies volgende keer voor de kortere. De motor rijdt 1:20, dan doe ik er maar iets langer over.

Bij de B&B afgetankt voor morgen en een panini pecorini met blikje cola gehaald. Genuttigd in het zonnetje met uitzicht op Monte Amiate, kost niets extra’s.

De rest van de middag rustig aangedaan. Route voor morgen naar Florence alvast bekeken, wil o.a. langs de S222 (groen door de Chianti) rijden om daar nog wat stops en foto’s te maken. Dus morgen rustig aan starten, kan vanaf 14:00 in het hotel terecht. Dan weer eens kijken hoe Florence er bij ligt.

Waarschuwing vooraf, ik dacht een kwart liter wijn bij mijn avondeten te bestellen, maar het bleek een halve liter te zijn, en nog een ruime halve liter ook.

Op een redelijke tijd werd ik vanochtend wakker, eerst rond 06:00,  en toen was het opeens 07:45. Ach ja, vakantie. Douchen en ontbijten. Dit keer ‘eindelijk’ brood, met pecorini kaas en veel italiaanse vleeswaren. Ik hield het bij de kaas en cervelaat met pepers, en uiteraard de cappuccino. 

Idee was om vandaag eerst richting San Quirico d’Orcia te rijden, vandaar richting Buonconvento ( ook een van de Borges), vandaar naar Asciano en dan nog naar Montepulciano. Montalcino stond ook nog op de lijst, maar daar ben ik niet naartoe geweest.

Eerst even langs de Coop geweest, o.a. wat doekjes gehaald en de motor een beetje kuisen/kuizen. Zat ondertussen een hoop Sahara zand op.

Op de weg richting San Quirico d’Orcia kom je eerst nog langs de Cappella della Madonne Vitaleta, tenminste die kan je in de verte vanaf de weg zien. Normaal een reden om even te stoppen en een foto te maken, Dit keer helaas niet, naast de Cappella ligt een boerderij, en daar zijn ze aan het werk met een bouwkraan, geen gezicht,

Even verder, die plek kennen weinig mensen, de foto’s daarentegen kent iedereen. Haal je de gratis ANWB kaart van Italië, b.v. die van 2020/2021, welke foto staat daarop, precies Belvedere, en dat is de plaats waar ik ook even stopte, om opnieuw foto’s te maken, Echt ik moet hier eens een maand in een hotel gaan of zo, om dan uiteindelijk de ultieme foto te maken, met of opkomende of ondergaande zon, en of slierten van mist. Zoek op google maar eens op Crete Senese en Belvedere.

Nu dus een gewone foto, waarbij ik geprobeerd heb nog een klaproos in beeld te krijgen,

Nu verder ricthing Buonconvento en net voor Torreniere nog een highlight, het ‘trosje’ cipressen midden in een weiland. Heb ik ondertussen ook meerder foto’s van, thuis hangt een versie met Crete Senesse, oftewel het klei van Siena. Vandaag was het groen van gras. De ultieme foto is met gras en klaprozen, zat er vandaag niet in.

Tja, dan viel Buonconvento een beetje tegen. Een borgo, een dorp, maar echt veel viel er niet te zien. Bij het wegrijden zag ik in m’n achteruitkijkspiegel de ‘skyline’. Dus keren en alsnog een foto genomen hiervan.

Nu op naar Asciano. Dit was de plaats waar ik 2 jaar geleden van plan was naartoe te gaan. Maar toen al viel het me wat tegen. De meeste plaatsen waar ik hier kom zijn van origine etruskisch. Die bouwden steden, 6 a 700 jaar BC op heuvel/bergkammen, Hoe hoger hoe veiliger. Eén lange weg met wat zijwegen, Bij Buonconvento was al niet zo veel te beleven, bij Asciano werd het niet echt beter. Maar toch, ik loop er rond en je ziet altijd wel wat aparts. Vandaag was het hier tijd voor lunch, ice tea met een hotdog, en 2 locals dronken een Heineken. Ik wreef het er nog even in, Heineken is hollands, net zoals Verstappen. Maar ze kunnen het wel aan. Hun al aan het bier en ik aan de ice tea.

Nu verder, stel TomTom in op Montepulciano. Zat even fout, probeerde het met een L, MontelPulciano, maar daar wist TomTom geen raad mee. Het grootste deel was vandaag weer b-wegen, heuvel op en heuvel af. soms met waarschuwingen van 10-15% steiging/daling. Was weinig verkeer en ik vermaakte me prima. Zoals eerder, het was spannender om om te keren om alsnog een foto te maken van iets dat ik onderweg zag.

Bij Montepulciano zag ik een mooi plekje voor de motor, dus omkeren en via parkeerterrein naar een plekje waar al wat motors stonden. Echter, de grond liep meer af dan ik gehoopt had, m’n pootje was te kort. Was bang dat ik een domino veroorzaakte als ik m’n pootje op de grond zette en probeerde af te stappen. Beetje hulp gevraagd, en m’n motor 90 graden gedraaid, waarna afstappen weer ‘veilig’ was. Ja je denkt dat rijden ingewikkeld is, parkeren kan veel ingewikkelder zijn.

Ook Montepulciano is gebouwd op een bergflank. Van alle plaatsen vandaag was dit wel de mooiste en heel veel aparte winkels. Net tegen siesta aan, maar toch, genoeg te zien. Er was o.a. een winkel met hele grappige t-shirts, Veni Vidi Bezzi, ik kwam, ik zag en ik werd dronken, De t-shirts waren allemaal wijn gerelateerd.

Nobile is DE wijn van Montepulciano. Ik heb me vermaakt tijdens het wandelen door dit stadje. Een aanrader, de beste van de plaatsen waar ik vandaag geweest ben.

Terug, de motor van z’n plek halen ging prima alleen, en via opnieuw een mooie route, grotendeels de route die ik zaterdag al reed, keerde ik terug naar Pienza. Vandaag een dikke 100 km gereden.

In Pienza, bij de B&B, was er zo net na 14:00, beetje relaxed. Wat gelezen, gekeken naar m’n plan voor morgen, gekeken waar/wat ik wilde gaan eten, niet echt een definitieve keuze gemaakt. Nog even met C ge-chat, die vertrekt morgen richting Venetie, met vriendin. Via Wifi Floortje naar het einde van wereld, van afgelopen donderdag gekeken, Kenia. Gister naar ik vertrek gekeken…

De wijn begint te werken, ik ga afronden. Ik vond uiteindelijk een restaurantje waar ik varkens lever met nieuwe aardappelen en veel te veel rode wijn gegeten en gedronken heb. Toe een cappuccino, waarbij ik bij het afrekenen bedongen heb dat ik de kop en schotel aan mijn verzameling mag toevoegen.

Morgen dagje Siena.

Zo, vandaag weer op de motor. Ik had al eerder m’n oog laten vallen op Pitigliano, en vond, verder lezend dat de vlakbij gelegen plaatsjes Sovana en Sorano ook interessant waren.

Ik heb een tekstdocument (al jaren) van iemand die zijn/haar tips over Toscane opgeschreven heeft. Daar staan o.a. de lijst met ‘mooiste italiaanse/toscaanse dorpjes bij. Deze meestal kleine plaatsjes zijn daar trots op, en bij de ingang van de dorpjes staat ook een bord/schild dat ze daartoe uitverkozen zijn. Ik heb er al een 3-tal bezocht in het verleden en met Pitigliano en Sovana kom ik na vandaag op 5.

Ik had TomTom een spannende route laten maken naar Pitigliano, maar ik zag dat over de 70 km ruim 2:30 uur ging doen. De TomTom voor op de motor, de Rider, heeft naast standaard de snelste en de kortste route nog 2 opties, elk met 3 standen, bochten en hoogtes.

In nederland dus met name bochten en een snelste route van 50 km word dan ook al gauw 100 km, over B-wegen en weggetjes waarbij je soms afvraagt of je daar überhaupt wel mag komen.

In Italie, Toscane, zijn, in mijn ogen, veel wegen al B-wegen, dan kun je nagaan als de korste route, 70 km, nu als spannende route 2:30 uur word. Maar niet gedaan.

Het was half bewolkt en in de verte zag ik de wolken over de ‘bergen’ heen glijden. Voor ik het wist zat ik zelf in die wolken. Het grootste deel van de route waren volgens TomTom 30/50 en 60 km wegen, en heel veel bochten. Ik had ingesteld op Pitigliano, maar ik zag dat we eerst langs Sorano gaan komen.

Dat is prima, en inderdaad in een neergaande bocht lag daar, op dat moment in de zon, Sorano, wauw, gauw de motor aan de kant en foto maken. In het dorp zelf was nog een ander uitzicht, van bovenaf, te fotograferen. Het dorpje zelf ben ik vandaag niet ingegaan.

In Pitigliano, niet echt een dorp eigenlijk, was een motorparkeerplaats, gratis, hoe paai je een hollander, dus motor in het vak, sloten op de motor, helm vast aan de motor, en het ‘dorp’ in. Net voor het ‘dorp’ had ik nog een foto gemaakt, naar later bleek, niet de fotogenieke kant die je normaal op foto’s vind als je Pitigliano intikt op Google, helaas kon ik die kant later ook niet op de foto krijgen, met de route naar Sovana reed ik zo dicht beneden langs, dat een foto maken niet echt mogelijk was.

Het dorpje, het was best wel druk, is best aardig, leuke straatjes en winkels, zelfs iets uitgebreider dan Pienza. Je kunt er wat tijd doorbrengen. Maar na zo’n 3 kwartier was ik weer terug bij de motor. Op naar Sovana, dus ook een van de mooiste Borgo’s van Italie/Toscane, waar de meeste van deze dorpjes een aparte ‘skyline’ hebben, kon ik die voor Sovana niet vinden. Daarom was ik bijna doorgereden om verder te gaan. Maaaaar, ik zag een parkeerplaats, en daar stond aan de kant al een motor, en dat nodigde uit om mijn motor erbij te zetten. Dus toch maar het dorpje bezoeken, bijna gelijk volgden 2 motoren mijn voorbeeld.

Dit was wel een dorpje, en misschien niet zo uitgesproken als de andere tot nu toe, maar ook de moeite waard. Wie het kleine niet eert. Op de lijst van mooiste dorpjes vind je Pienza, Volterra, San Gimignano, Lucca, Florence, etc uiteraard niet. Dorpjes, niet steden.

Er is één straat, en een soort achterstraat, dus je kunt bijna een rondje lopen.

Hier toch ook bijna 3 kwartier doorgebracht. Terug naar de motor. Nu was het plan om naar Bagni di Saturnia te rijden. Daar zijn thermale bronnen met zwavelhoudend water. Een deel is vrij, open lucht, iedereen kan er gewoon in gaan liggen. Zo vrij zelfs, dat toen ik enigszins in de buurt kwam ik mensen in de ‘sloot’ zag liggen, wel een dampende sloot. Oftewel deze sloten bevatten ook dat warme water wat bij Saturnia uit de grond komt. En daar is het druk, in die slootjes heb je alle ruimte met je gezin en of vrienden.

Het was even moeilijk om te vinden, het commerciele deel met sauna’s etc. staat op de borden, het publieke deel niet. Maar, in een flits, er stonden wat auto’s geparkeerd, en daar beneden aan, ook hier ben ik een keer geweest met de camper, zag ik wat ik nog in m’n geheugen gegrift had staan. Oeps, verder op motor keren, niet m’n favoriete bezigheid met deze motor, en weer terug, en opnieuw keren om bij een uitkijk plek te parkeren en een foto te maken.

 Vanochtend toen ik e.e.a. op de Michelin kaart van Toscane aan het bekijken was zag ik dat er vanaf Vallerona via Castel de Piano (ooit met de camper op een camping gestaan) een z.g. groene weg naar boven liep. Groene wegen op een Michelin kaart betekend, mooie vergezichten, Het betreft de SP160. Dus TomTom ingesteld op Vallerona, en rijden maar. Nou dat was wat, dan heb je geen spannende route meer nodig. Gelukkig reed er niemand anders, veel geschakeld, vaak in z’n 2 of 3, zelden in z’n 4 en soms even terug naar z’n 1.

De SP160 brengt je over de flanken van de Amiati, de hoogste berg van Toscane, 1800 meter, en de temperatuur zakte dan ook flink. Verder werd de kwaliteit van het asfalt er niet beter op. Bij Castel de Piano had ik het een beetje gehad, dus TomTom ingesteld op Pienza, maar voorlopig zat ik nog aan de SP160 vast. Ach ja, jij wou ook motorrijden.

Stug doorrijden en na een klein uurtje kwam Pienza in zicht, dit keer, in tegentelling tot vanmorgen, in de zon, dus gauw aan de kant en dat vastleggen op foto. In Pienza voltanken voor morgen, ruim, 200 km gereden vandaag.

Spullen droppen in de B&B, en snel op jacht naar mijn lunch, was al 15:30, werd weer een broodje aangereden varken, panini porchetta. Iets met tonijn hebben ze hier niet, want dat valt hier niet te vangen. En het is vandaag de italiaanse variant van 5 mei, supermarkten zijn dicht,

Na de lunch wat gerust, nog even door Pienza gelopen om te kijken waar ik vanavond ging eten. Werd weer pasta pici, maar dit keer met knoflook en tomaten, en een glas Nobile. Dat is trouwens geen broer van Brunello, de ene komt uit Montalpulciano en de ander uit Montalcino. Pienza ligt er precies tussenin. En zijn qua bekendheid, in de wijnwereld, vergelijkbaar met bordeaux. Het smaakte prima, geen toetje dit keer, jawel een toetje in de vorm dat we zon vandaag hadden en nu dus een ondergaande zien in Toscane te zien kregen.

Morgen, weer een dagje op de motor, maar dit keer meer naar het noorden denk ik.

Cappella della Madonna di Vitaleta (anders word die titel zo lang.)

06:00 wakker, dus een lange nacht. Omdat ik alle tijd had, rustig krantje gelezen op de tablet, gedoucht en iets na 8-en ontbijtje. Dat was een verrassing, ik bestelde een cappuccino, wat uiteraard prima was en ik kreeg daarbij een bord met 4 gebakjes, en dat was het ontbijt. Brood… Panne… nope, italianen eten dolce als ontbijt, en hier dus geen brood. Nou had ik nog geen zin in 4 gebakjes, dus eentje, ok, en dan maar een yoghurtje erbij. Zoveel eet ik normaal ook niet. En vriendelijk gevraagd of ik morgen brood kan krijgen. Ik ben benieuwd.

Zoals ik gister al aangaf, vandaag wat wandelen, in de morgen zou het droog blijven, en ‘s-middags toenemend regenachtig. We gaan het zien, ik weet het al…

Monticchiello, de juiste schrijfwijze, ligt ongeveer op dezelfde hoogte als Pienza, je kunt mekaar bijna in de ogen kijken, wel zo’n 6 km afstand dan. Met de MAPS.ME app krijg je alle kaarten om te wandelen, en de GPS van je telefoon houd voor je bij waar je bent. Maar als je even niet oplet, ben je dus ‘het’ pad voorbij en loop je nodeloos over een extra top.

Het weer was prima, zonnetje, niet te warm. Soms wat fietsers op mountain bikes. Na een anderhalf uur, laatste stuk uiteraard weer stijl omhoog. Hartslag richting de 150 (normaal 60), maar het ging allemaal prima.

Monticchiello is niet zo groot, wat dat betreft is m’n verblijf in Pienza leuker, winkels, restaurants etc, in overvloed, Na wat foto’s gemaakt te hebben, bij het VVV nog een 3-tal mooie folders over deze omgeving, Siena en de Etrusken gekocht te hebben, vertrok ik weer naar Pienza. Donkere wolken, maar die hielden de nattigheid voorlopig nog binnen.

Nu scherper op de route, liep ik de ‘juiste’ weg. Best wel apart, op een gegeven moment was het voetpad omgeven met cypressen, terwijl er echt niet meer dan gelopen kon worden. Zo rond 12 uur was ik weer terug, na opnieuw een flinke stijging in de benen. Bij een broodjeszaak sloot achteraan in de rij, en na een kwartierje had ik een panini met varkensrollade (achtig), dikke plakken, en een flesje cola. Dat had ik wel verdiend als lunch. Gauw naar m’n kamer, m’n voeten hun vrijheid geven en eten,

Omdat de regen aanstaande was wist ik nog niet precies wat ik na het eten ging doen. Ik heb geen regenspullen bij me, en wandelen zonder, niet een goed idee. Net voor sluitingstijd (13:00) was ik nog in de lokale sportwinkel, maar ik kon mijn keuze (nog) niet maken.

Maar eens zoeken naar een kamer voor de 2 overnachtingen in Florence. Die had ik uiteraard vanuit Nederland nog niet vastgelegd, eerst maar eens zien of ik hier kon komen

Maar daardoor was de spoeling dunner, wilde wel iets met een garage in de buurt etc. Vraag via email gesteld, maar daar krijg je geen antwoord op. Kortom, later maar eens de knoop doorhakken.

De sportwinkel was helaas nog niet om 15:30open, net na 4-uur alsnog wel, Toch maar de knoop doorgehakt en een regenjas gekocht, en gelijk door met wandelen naar de Cappella dell etc. Het betrok al aardig, maar ik had een regenjas. Opnieuw een dikke 6 km, maar op de heenweg vooral naar beneden lopend, de terugweg zien we dan wel.

Het werd steeds donkerder en dreigender, en het begon al te miezeren. Het laatste stuk, vanaf waar de auto’s nog net kunnen komen, begon het meer dan te miezeren, en uiteraard ook flink te waaien. Maar ja, dan ben je er bijna. Bij de Cappella 2 foto’s gemaakt, zien er uiteindelijk niet slecht uit, alleen de zon ontbreekt, en een belangrijke vraag opgelost. De vorige keer dat ik hier was, weet effe niet welk jaar, maar staat in één van de blogs, heb ik hier ook foto’s gemaakt, en ben toen vergeten om in de kapel te kijken. Dom dom dom, ik nam toen aan dat die, zoals de meeste kerken, open zou zijn, maar dus niet gekeken. Ik wilde natuurlijk wel weten wat ik gemist had. Nou niets, hij zit gewoon op slot. Bij de boerderij die er bij ligt hingen 2 plakkaten met info over de kapel en daar stonden o.a. foto’s bij van de binnenkant. En die moet nog gerestaureerd worden.

Tijd om terug te lopen naar Pienza, wind in de rug, maar de regen nog steeds van boven. Vlak voordat het voetpad wegloopt van de weg waarover de auto’s aan en wegrijden stopte een auto, deur open, of ik een lift wilde hebben, ik zeg Pienza?? yep, zo dat kwam vandaag wel even goed uit. Italiaans koppel, die uiteraard fan zijn van Ferrari, wat vervelend voor ze dat Max zijn dag had vandaag. Binnen notime was ik terug en kon ik alle natte kleren en schoenen op de kachel leggen, yep die had ik wel even hoger gezet. Broekspijpen uitwassen, van alle bagger die opspat als je over natte wandelpaden loopt…

Het was ondertussen alweer na 6 uur. Dus andere kleren aan, motorspijkerbroek etc. En nog even wat eten. Vanaf 7 uur gaan restaurants open, ik had wel zin in Pasta Pici.

Blijkbaar gaan ze niet allemaal om 7 uur open, dus ik liep nog even rond tot half acht. Nam uiteindelijk een ander restaurant, oeps, kramp in m’n linker bovenbeen, nu tijdens het typen. In het restaurant bestelde ik pasta pici met kaassaus, peper en gemalen pistache en een glas Nobile (broertje van de Brunello wijnen). Binnen 5 minuten stond het op tafel, pasta pici kost je normaal 20 minuten, maar uiteraard zullen ze pasta alvast van te voren op weg helpen. De wijn smaakte er prima, bij, pittig kaasje, en de dikke pici slierten smaakten perfect. Toe nam ik een Tira-Pistachi, met een cappuccino, ook dat smaakte prima. Binnen een half uur had ik alles naar binnen.

Terig naar de B&B, bloggen, zo de foto’s erbij zoeken, en morgen waarschijnlijk naar Pitigliano, Sovano en Sorano.

Hotel in Florence is geboekt, vlakbij Piazolla Michelangelo, de plek vanwaar je een mooi overzicht over de stad hebt, de plek om een nachtfoto te maken. En ook niet zo heel ver van de binnenstad. Parkeren kijk ik ter plekke wel, heb wel bij de reservering via Booking.com vraag aangegeven. De kramp is voor het moment voorbij.

Yep, niet Parma, maar een dorpje verder, daar was het hotel waar ik vannacht heb geslapen.

Was nog even zoeken, netjes adres/naam opgegeven aan TomTom, en die wist precies waar het was, dacht ik. Kom er aan, was bij nummer 52, adres was 52A, dan denk je dus… Niet dus.

Even verder aan mijn kant 33, 52, was aan de andere kant, maar geen hotel. Ik had wel een bord met de naam van het hotel gezien, maar daar stonden een paar loodsen in verregaande staat.

Toch maar terug gereden, en vanaf de andere kant komende was het hotel nu wel te zien, achter die loodsen. Prima hotel, voor een lage prijs, en nog eens ontbijt inclusief. Ik was er dan ook niet de enige.

Vanochtend werd ik om 5 uur wakker, nu zonder wekker, maar zo’n haast had ik vandaag niet. Ik kan eigenlijk pas om 15 uur bij de B&B te Pienza terecht, alhoewel ik wel eerder m’n bagage kan droppen.

Dus rustig lekker douchen, alle spullen weer een plekje geven, Ontbijten, naast het standaard italiaanse ontbijt, dolce, oftewel zoete broodjes, ook boterhammen, wit en bruin met beleg, kaas, ham en zoet. Yoghurtje met abrikoos, 2 boterhammen en een cappuccino, daar red ik het wel even mee.

Ook nog even een blik geworpen van waar ik nu eigenlijk was, italiaanse platte land met de bergen, Appenijnen of zo, op de achtergrond, een voorzichtig zonnetje luid de dag in.

Na de pakezel weer opgeladen te hebben reed ik rustig weg rond 8:15. Ik had de route die TomTom voorstelde met één tussenpunt aangepast, zodat ik de z.g. groene weg, onderandere langs Volterra mooi mee nam. Anders was het alleen maar snelweg geworden.

Na een korte tijd reed ik via de snelweg, vroeger een 2-baans weg met soms een stukje een derde baan, zodat één kant op even kon inhalen, verder de Appenijnen in. Donkere wolken bovenaan. Het is zo’n 70-80 km, en ondanks dat het ondertussen een grotendeels 4-baans weg is, is het fun. Veel lekker bochtenwerk, mooie uitzichten, tunnels, en nu met 4 banen, 2×2, ook nog eens veiliger. Bovenaan begon het uiteindelijk toch wat te regenen, maar dat mocht mijn pret niet drukken.

Naar zo’n 150 km, ondertussen aan de andere kant, die gelukkig weer zonnig was, reed ik, ondertussen met de zee rechts, was het tijd om te tanken. Met deze tank zou ik Pienza gaan halen. Was wel apart, ik rijd nu over de S1 of SS1, en dat is de weg naar Rome, en ik heb later ook over de S71 gereden, en die gaat ook (al) naar Rome. Kortom meerdere wegen leiden naar Rome…

Bij Cecina verliet ik de snelweg om over de SS68 richting Volterra, San Gimignano naar de weg naar Siena te rijden. Volterra en verder was cool, veel haarspeldbochten, opnieuw mooie uitzichten, soms slome auto’s voor je, waardoor je in z’n één de haarspeld in moest, en bijna stil staat. Wat niet altijd werkt, afhankelijk van welke kant je met de motor op hangt. Maar ook dat heb ik gered. Volterra kon ik aanraken, San Gimignano was in een flits links in de verte te zien.

De weg van Florence naar Siena is gelukkig goed opgeknapt, in het verleden was dat een ramp voor je banden en de caravan, en ook de motor zou in de tijd niet blij geweest te zijn. Blijkbaar waren er wat wegwerkzaamheden bij de weg van Siena naar Pienza, want we gingen een stuk richting Arezzo en richting Rome. Toen ik die snelweg verliet werd het gelijk een TomTom spannende route, met allemaal kruip en sluip wegen, en ik kwam dan ook vanuit een hele andere richting uiteindelijk Pienza binnen.

De beheerster van de B&B was nog aan het werk in het restaurant onder de B&B, en het voor het eerst weer druk, dus… als een Mira hamster had ze duidelijk even geen tijd voor mij. Gelukkig kon ik m’n helm en tas wel al kwijt, maar met motorkleding nog aan had ik nog 2 uur om rond te lopen in het zonnige Pienza voordat ik mijn kamersleutel kreeg. Maar na bijna 1400 km kan dat ook nog wel.

In Pienza is een chocoladefeest (4 dagen) aan de gang met o.a. een markt met allerlei chocolade goed. En vanavond voor de kinderen je naam op chocolade en lekker mee naar huis nemen.

Ondertussen avond, net gegeten in het restaurant onder de B&B, even de blog schrijven, en dan slapen. Morgen, middag, gaat het hier regenen, best wel wat. De rest van de week is de verwachting beter. Ik ga kijken of ik morgenochtend wat kan gaan wandelen. Denk aan Montichiello, zo’n 6 km lopend, met een hoogteverschil van 180 meter, waarschijnlijk 90 meter naar beneden en dan weer 90 omhoog. Toen ik eerder het idee had om deze kant op te komen had ik een kamer in Montichiello op het oog, maar parkeren van motor was buiten het dorp, etc. dan was Pienza een betere keuze, eens kijken wat ik aan Montichiello gemist zou hebben.

De dag begon, zoals vaker, vroeg. Dit keer hield ik het op 5 uur opstaan met het idee om 6 uur weg te kunnen rijden.

Dat leek redelijk te lukken, werd uiteindelijk 6:15, maar daar ging wel een valse start aan vooraf. De eerste meter is net zo belangrijk als de laatste, van zo’n dag. En bij de eerste meter ging het mis. De motor uit de schuur halen, bagage op zadel, top koffer vol en nog een tas op de top koffer. Even uit balans terwijl ik de motor tussen de aanhanger en de muur door naar buiten ‘bracht’. Topzwaar, zwaartepunt nu nog hoger, en oeps ruim 250 kg lag met de linker stuur helft in/op de aanhanger. Niet meer omhoog te tillen. Gelukkig lukte dat wel nadat ik de bagage losgemaakt had.

Wat schade aan de linkerkant en mijn ego.

Gelukkig ging de rest van de dag voorbeeldig. Benzinepomp op de plaats waar ik die eerder gezien had (Hochwald, in de Eiffel). Ook al kent TomTom hem niet en staat die niet op de ANWB kaart. Gelukkig dat ik niet naar die van TomTom ben gegaan, want die was ivm wegwerkzaamheden niet bereikbaar.

Het voor mij ondertussen ge-eikte lijstje:

– Saarbrücken op 300 Km

– Koningsbourg op 425 Km

– Basel op 500 Km

– Gotthard tunnel op 700 Km

– Milaan op 850 Km

– en Parma, dit keer, op 1000 Km.

Ik vertrok om 06:15 en was er ongeveer om 19:00

Zoals gezegd, allemaal goed gegaan. Koud in de Ardennen en Eifel, had ik niet op gerekend. Geen regen. Geen file bij de Gotthard. Wel bij aankomst in Italië. Lekker kunnen rijden. Armen prima, alleen wat doorzitten, maar dan was het alweer tijd om te tanken (225-250 Km).

Morgen verder naar Pienza, nog zo’n 350 Km.