Alweer zaterdag, de krant in de kampwinkel loopt dit keer wel synchroon, dus tijd voor weer eens een zaterdagkrant. Helaas zonder ‘Vrouw’. 

Na het ontbijt en douchen is het tijd voor boodschappen.  Volgens TomTom is er in Dohr een Lidl. Deze zijn hier in Duitsland vaak en groter en uitgebreider dan in Nederland.

Met pittige runderworstjes, gebakken aardappelen, ananas/kokos yoghurt en pittige ketchup heb ik het eten voor vanavond bij elkaar. In de caravan ligt nog een potje appelmoes van Hak.

Na het uitlezen van Inferno van Dan Brown is het rond 3 uur weer tijd voor wat beweging. Vanaf mijn kampeerplek kijk ik uit op een heuvel vol met wijnstokken. Diverse paden zijn er te zien. Ik probeer daar vanaf de camping naar toe te lopen. Gister zat ik veel te hoog, maar nu, benaderd vanaf de andere kant, lukt het me wel het juiste pad te vinden.

Uitzicht op de haven en de camping bij Senheim, met de Moezel in het midden.

Langs het pad dat ik dit keer volg staan diverse borden met wetenswaardigheden over de wijnbouw. Zo leer ik dat er ondertussen ook rode druiven voor rode wijn verbouwd worden in deze streek. Zou eens tijd worden.

Op dit bord staat aangegeven welke hoeveelheden grond met welke druivensoort er bij Senheim verbouwd worden.

Op de terugweg kom ik door Senheim zelf, mijn aandacht word getrokken door een gouden varken (Schwein) dat in de lucht hangt. Het restaurant wat hierbij hoort heet ‘Schinkenkeller’, wat zoiets als hamkelder betekent. Iets te vrij vertaald zou je ook ‘zwijnenstal’ kunnen denken 😉

Restaurant ‘Schinkenkeller’ in Senheim, zwijnenstal??

Vandaag een redelijk luie dag. 

De ochtend begon best wel fris, klam, dampig, de bewolking hing vrij laag. Rond 10en begon de zon het te winnen, daarna was het vrij snel warmer dan gister.

In Bremm heb ik nog geld uit de flappentap gekregen, na enige moeite. Bankpas moest er omgekeerd in, ‘onderkant’ boven. Zo maak je nog eens wat mee.

Rond half 4 leek de ergste hitte verdwenen te zijn (viel dus tegen), tijd voor enige actie. Dit keer wat verder en wat hoger gegaan. Camera en lenzen mee.

Paar foto’s staan hieronder:

Tegen de meeste hellingen staat het uiteraard vol met druiven. Waar moeten al die Weinkellers anders de wijn vandaan halen.

Foto van Senheim en de camping, stukje hoger genomen. Over de Moezel varen vooral passagiersboten, tankers en kolenboten, meestal niet zo klein ook. Om de zoveel kilometers zijn er sluizen.

Zelfs het ‘onkruid’ ziet er best aardig uit.

Voor vanavond stond er kant en klare nasi met kipsaté op het menu, koelverpakking, met een Bitburger om het weg te spoelen.

Morgen wat meer over de Feeling, voor- en nadelen tot-nu-toe.

Vanochtend rond half tien vertrokken naar Senheim, camping Holländischer Hof.

Twintig over twaalf was ik er, ruim een kwartier later dan TomTom voorspelde, op een voorspelde reistijd van 2,5 uur. Niet slecht voor een Swift met aanhang.

Na het ‘opzetten’ van de Feeling lekker rustig m’n Karen Slaughter uitgelezen, en zo nu en dan de binnenkant van m’n ogen bekeken. 

Tegen zessen een pizza van de chef gehaald, tonijn, ananas etc. Met een heerlijk koel glas rosé ging dat prima naar binnen. 

Uitzicht over Ensheim richting de Moezel. Links tussen kerk en brug de haven en de camping.

Tegen achten nog even de heuvel opgeklommen, tot boven de kerk (zie foto vorige keer hieronder).

De zon was druk bezig onder te gaan. Bij terugkomst waren de wolken schitterend roze. De foto hiervan staat nog op het gewone toestel, straks kijken of die ook hier naar toe over kan halen.

Beetje bijgewerkt op de iPad, zonsondergang aan de Moezel gezien vanaf Camping Holländischer Hof (Ensheim).

Toepasselijk of niet, ben verder aan het lezen in Inferno van Dan Brown.

Van de week lang weekend naar Senheim. Langs de Moezel, niet al te ver van Cochem. De laatste aanpassingen aan de caravan uitproberen. Lijst met benodigdheden voor de grote vakantie afmaken. Genieten van de ‘bergen’ en de schone lucht. Lekker wandelen en zweten. En deze blog uitproberen voor de vakantie naar Toscane.