Vandaag niet zo heel veel gedaan. Maar wel e.e.a. voorbereid voor de komst van de gast morgen. Y komt morgenmiddag aan, hier vrijwel om de hoek, en vertrekt zondagmiddag. Dus ze is er minstens 4 hele dagen.

Ik was redelijk bijtijds wakker. Aan de gang dus. De eigenaar van de camperplek is pas vanaf 9 uur te benaderen, een warme douche (€1) zat voor die tijd achter slot en grendel.

Dus maar eens de douche in de camper uitgeprobeerd. De boiler had ik gister al aangezet, dus warm water was er. De badkamer ‘omgebouwd’, de douchekop gepositioneerd, en douchen. Om dat al het water dat je verbruikt en opnieuw aangevoerd moet worden, en al het gebruikte water, via de vuilwater tank, later afgevoerd moet worden is het slim om economisch te douchen. Natmaken, kraan uit, inzepen, kraan aan, haar wassen, kraan uit en weer aan en uitspoelen. De boiler heeft 10 liter, er word gemengd, dus normaal lukt 2 mensen best. Maar nu was er maar 1.

Gelijk maar water aangevuld. En later net voor vertrek, grijs water (afvalwater/douchewater) afgevoerd.

Ondertussen ook naar de supermarkt voor wat brood. Al met al kon ik om 10 uur vertrekken. Catania is een uurtje rijden, maar ik heb gelijk ook maar weer afgetankt, dus om 11:15 was ik op de camperplaats bij Catania, daarvoor reed ik langs het vliegveld, zag o.a. de startbaan liggen.

De camperplek hier heeft niet zoveel services, in iedergeval geen warme douche. Maar het heeft genoeg ruimte, 2 supermarkten om de hoek (en een tabacchi ,voor de buskaartjes), een bushalte voor de deur, en lopend een kleine 20 minuten tot het begin van de oude stad. Als je de bus een keer overslaat.

Ik liep dus deze keer naar het Piazza Borsellino. Begin van de oude stad, en een busterminal. Hier komt zowel lijn D langs, naar/van de camperplaats, als ALIB-bus, de bus van/naar het vliegveld. En ik kon hier zonodig kaartjes bij een automaat kopen. Kortom een aantal vragen was hiermee opgelost.

Omdat ik er toch was, en tijd genoeg had, liep ik alvast een klein rondje door het oude centrum van Catania. 2 lange straten, met uiteraard de nodige zijstraten. Ik begon met de Via Etna, daar kon je inderdaad aan het einde van de straat de Etna zien, maar die lag vandaag deels in de wolken. Er waren genoeg andere ‘trekpleisters’.

Ik denk dat ik met Y hier nog wel een rondje loop. Ons schema is nog niet duidelijk, woensdag wat regen in de regio, dat is duidelijk. Vrijdag morgen gaan we in Taormina een Italiaanse/Siciliaanse kookcursus doen, we zijn benieuwd. In die middag zullen we dus ook de highlights van Taormina bekijken, verder willen we ook nog naar Syracuse. Taormina ligt boven Catania en Syracuse lig er onder, vlak bij Noto. Kortom, u leest het later hier.

Daar is die weer, dag 13, je komt er niet onder uit bij zo’n lange vakantie. Maar ik ben hem vooralsnog goed doorgekomen.

In San Lorenzo reed ik na douchen, pizza ontbijt en verder reisklaar maken net voor half 11 weg. Klein half uurtje later stond ik alweer op de camperplaats bij Noto, tussen de citroenen.

Om half 12 vertrok er een gratis bus naar Noto zelf. En aangezien dat hoger ligt dan de Camperplaats, was dat wel welkom. Vanaf de afzetplaats was het nog een 10 minuten lopen naar het stadscentrum.

In 1693 was er in deze zuid oosthoek een flinke aardbeving. De plaatsen moesten allemaal herbouwt worden. In die tijd was net de barok in de mode.

De hoofdstraat is zo’n 2 km lang. Mooie huizen en gebouwen. Links lopen trappen naar beneden en rechts naar boven

Bij de chiesa (kerk) di San Carlo kon je ook voor klein bedrag de klokkentoren beklimmen. En dat laat ik me nog niet ontzeggen.

Vandaag toch maar eens een t-shirt gekocht. Zie ook nog een ander souveniertje, maar nog niet voor de juiste prijs gevonden. voor onder m’n afdak thuis.

Na een tijdje had ik de hoofdstraat (Corso Vittorio Emanuele) in 2 richtingen gehad. Ik besloot niet voor het busje te bellen. Lopend terug, naar beneden, was het ook wel te doen.

Op de camping wat kouds gedronken. Het was behoorlijk warm geworden. Serie op Prime afgekeken en bookreader gelezen. Zo tegen half 7 besloot ik lopend weer naar het stadje te gaan voor avondeten. Even geen pizza of pasta, hamburger met frieten.

Daar heb ik vannacht wel wat spijt van. Maar dat lost zich ook wel weer op😉 Eet normaal niet zo veel.

Terug naar de camping ook weer lopend. De gebouwen waren nog niet echt verlicht. Maar het ziet er toch al aardig uit.

Op de camping de blog gemaakt. Zo wat lezen en morgen naar Catania. Y komt daar overmorgen aan per vliegtuig.

Op tijd er uit, douchen met douchemuntje met centrale ‘automaat’. Heb alles in douche 4 klaar, selecteer deze op de automaat. Druk de rode ‘start’ knop in, en hij springt op douche 6 alwaar het water begint te lopen. 3:30…. Gauw me spullen uit 4 gepakt, naar 6, die gelukkig leeg bleek, verder uitkleden en douchen. Ja, je maakt wat mee. Gelukkig was het vroeg en verder niemand, want ik zag na afloop ook nog dat ik bij de dames douchen stond.

Brood bij de bakker gehaald, ontbijten en iets na 9 uur vertrok ik. Ik dacht de kustroute te nemen, maar zon op het navigatiescherm was mede de reden dat ik de route grotendeels over de snelweg Palermo – Catania reed.

De kustroute was waarschijnlijk avontuurlijker, maar nu had ik het grootste deel de Etna in zicht. Zeer apart.

Het reed wel lekker door, ondanks de vele wegwerkzaamheden plaatsen. Iets na 12 was ik bij de camperplek dichtbij Marzamemi.

De plek leek ideaal, maar ze hebben maar een 2 Ampere stroomaansluiting. Omdat mijn koelkast niet werkt op de gasaansluiting (garantie), ging dat niet werken. Zelfs met de koelkast uit sloeg de ‘stop’ steeds door

Dus helaas, op zoek naar een andere optie. Twee campings nog dicht, de derde, een boerencamping, bij San Lorenzo, aan de andere kant van Marzamemi, was wel open. En voor de laagste prijs deze reis, had ik alle services.

Na lunchen enzo vertrok ik op de fiets naar Marzamemi. Iets minder dan 5 km, op de fiets.

Veel info over Marzamemi op de volgende link: https://ciaotutti.nl/reizen-door-italie/sicilie/ontdek-kleurrijk-marzamemi/

Een apart plaatsje, tonijn, daar gaat het over. Tonijnfabriek, huisjes voor de vissers en de fabrieksarbeiders, kerkje, haven voor de vissers en voor de tonijn, of om te vangen of om vet te mesten. En een eiland met de villa van de eigenaar van de fabriek.

Je kunt er een boek over schrijven of een serie. Er zijn wel meer van dit soort stadjes op Sicilië.

Op de camping komt ‘s-ochtends een bakker, behalve op zondag. Tja, dat word restjes pizza als ontbijt. Avondeten werd een andere pasta met de tweede portie saus van eergisteren.

Zoals het er nu uit ziet ga ik morgen naar Noto. Dat is hier vrij dichtbij. Na 16honderd zoveel herbouwd, grotendeels in de barok stijl.

Het is weer bewezen, doe geen 2 dingen tegelijk. Was op de helft van deze blog en weggggg.

Dus begin ik overnieuw.

Werd wakker met afwisselend wat regen en dan weer zonnig. Tijd om te vertrekken. Na douchen, ontbijten, camper gereedmaken en een cappuccino bij de campingbar, kon ik rond half 10 vertrekken richting Agrigento.

Een mooie weg, groene heuvels, bergachtig, zelfs even wat sneeuwtoppen in de verte. Ook nu nog afwisselend buitjes.

Een keer gestopt voor wat foto’s. Helaas kun je niet de ‘mooiste’ vergezichten fotograferen. Je kunt hier niet zomaar stil gaan staan

Tegen 12 was ik bij de camping. Plekje uitgezocht, lunchen, kaartje voor de bus gekocht, zo tegen 2 uur naar Agrigento. Stad ligt bovenop wat heuvels.

Stad is een mengelmoes van oude gebouwen en recentere woonflats. Hier wat foto’s.

Na een tijdje rondgelopen te hebben zocht ik het station op en nam de bus terug. Eigenlijk had ik bij de ingang van “de vallei van de tempels” willen uitstappen. Maar de chauffeur werkte niet echt mee. Dus even terug naar de camping. Nagelknipper achtergelaten. Want bij de toegang naar de “vallei” worden je spullen gescant.

Na wat gezoek bleek de ingang bij de parkeerplaats, daar komt de bus niet eens. Maar toen kon ik een kaartje kopen en de “vallei” in

In de vallei ligt een Griekse stad, een aantal van de tempels zijn nog deels zichtbaar. Alle andere originele gebouwen liggen in diverse staten op het terrein. Er worden nog dagelijks opgravingen gedaan.

Best wel indrukwekkend. En dus allemaal Grieks. De oude stad Akragas lag hier.

Het werd tijd de bus weer af te wachten. Bij de laatste halte voor die van de camping waren wat eetkraampjes. Dus maar eens lui vandaag, pizza op menu. Ik heb een halve opgegeten. De andere helft gaat zo de koelkast in als lunch voor morgen.

Nog één foto vanuit Agrigento. Morgen vertrek ik waarschijnlijk naar Marzamemi.

Laatste dag Cefalù. Iets minder wind en iets minder warm dan gister. Op de fiets naar Cefalù. Lekker wat door de stad heen gelopen. Kwam als eerste langs de wasplaats. Hier konden de vrouwen vroeger de kleding wassen. Meerder bakken en bronnen met zoet water. Ik ben dit soort plaatsen al op meer plaatsen in Italië tegengekomen.

Wat ik nog niet eerder was tegengekomen was een waarschuwingsbord om niet met ontbloot bovenlichaam rond te lopen.

Ik liep ook de zijstraatjes door want ik was ook nog op zoek naar brood. Woord bakker opgezocht in Google translate en gevraagd , gelijk beet volgende straat rechts, aan de linkerkant.

Het was ook weer tijd voor een Granita. De keuzes lopen uit de hand.

Ook een winkel met visnetten is aanwezig. Kan er ook decoraties van maken.

Na een dik uur had ik de meeste straten wel gehad, ook dit soort trappen.

Dus op zoek naar de fiets en terug naar de camping. Na de lunch alvast het grijze water weggebracht. Drinkwater aangevuld accu fiets geladen. Fiets op het fietsrek geladen, wat gelezen, krant gelezen etc op de tablet. Dutje gedaan. En zo tegen 6en begonnen met pasta te maken. Vandaag spaghetti. Smaakte prima en saus voor nog 2 dagen.

Na de vaat nieuws gekeken en toen de blog.

Morgen weer wat regen. Ik wil naar Agrigento, vallei van de tempels. Daar word iets minder regen verwacht dan hier. De dagen erna vooralsnog droog.

Ik ga het zien.

Ik zat zo ingespannen ontspannen naar een YouTube, ‘the daily Doug’ over PF’s Atom heart Mother te kijken, dat ik bijna ‘the daily blog’ vergat. Bij deze dus.

Het weer was hier vandaag een stuk aangenamer dan gister, droog, zonnig 17-20°C, maar wel flinke wind, te zien aan de schuimkoppen op zee.

Vandaag dus op de fiets naar Cefalù, met fietshelm op. Is toch een drukke weg, alhoewel de auto’s flink de ruimte nemen om je te ontzien, of gewoon achter je blijven. Heuvel op, heuvel af, handen aan de remmen. En toen het uitzicht.

Meeste straten zijn één richting, was even uitzoeken hoe bij het strand te komen. Maar dat lukte aardig, fiets neergezet en op de voet verder.

Het stadje, een raster van straatjes, ziet er heel gezellig uit. Neiging tot toeristisch, maar toch aardig authentiek, vind ik. Heerlijk om in rond te lopen.

Ook hier weer een Cattedrale. Gebouwd door de Noormannen. Bouwtijd, ruim over de 100 jaar. Toen namen ze er nog de tijd voor.

Ik had alle tijd en nog meer, schoot wat filmpjes vol.

Helaas is Cefalù een ‘gewoon’ dorpje, geen groot voetgangersgebied. Dus het bleef uitkijken met het verkeer. Met name de scooters.

Ik ging even terug naar de camping om te lunchen. En boodschappen doen bij de Conrad. Maar eerst kwam ik deze koppen nog tegen.

Effe lunchen op de camping en na een tijdje besloot ik nog een rondje te doen. Ik had uitgevonden dat en hoe je ‘Rocca’ kon beklimmen. Dat leek me wel wat. 269 meter hoog, doe eens gek.

Met Maps.Me kon ik de route bepalen. En voor €5 mocht ik hem beklimmen. Er lagen wat paden, maar op eigen kracht moest ik omhoog. De wind waaide flink om Rocca heen, Dat maakte het aparter, je moest meer op je balans letten.

Op zo’n 200 meter hoogte was een soort balkon/terras, met een groot kruis, om ‘s-nachts te verlichten. En een mooi uitzicht over het oude deel van Cefalù.

Doel bereikt. Langzaam weer terug naar beneden. Lekker ijsje bij de uitgang genomen en weer terug op de fiets naar de camping. Dag goed besteed. Morgen nog eens door het stadje struinen en dan voorbereiden op de volgende stopplaats.

‘s-Avonds pizza gehaald net iets buiten de camping. Daar werd gewoon in een houtoven gebakken. En voor een Italiaans prijsje.

Zo nog even de ‘Daily Doug’ afluisteren en dan gaat ik ook maar naar bed.

Ik zet er maar niet eens een plaatsnaam bij, dit was een beetje verloren dag.

Opstaan en klaarmaken voor vertrek. Brood gehaald bij de bakker, alwaar helaas de integrale (bruin/volkoren) broden nog in de oven lagen.

Rond 9 uur had ik betaald en reed ik richting de snelweg. Via de ANWB Onderweg app zoek ik steeds het goedkoopste tankstation op, waarna ik die in TomTom in de route hang. Lidl, rotonde, niet nodig toch?

Zo nu en dan een miezerje, en krap 2 uur later afslag naar Cefalù. Daar zitten 2 campings naast elkaar. Zelfde prijs de ene 2 sterren de ander 3. De ene €0,90 voor douchen, de ander inclusief. De ene opzichtig zwaaiend, “Kom hier”. Dus toch maar de ander genomen.

Plekje kunnen uitzoeken en de camper op z’n plek gezet. Het was nog droog.

De zee, ‘strand’, ligt wat lager. Veel rotsen. Maar het begon nu toch wel te regenen. En dat bleef het nog wel een paar uur duren. Het ‘restaurant’ was een bar. De eventuele pizza’s leken mij in de vriezer te liggen. Dus wat eet ik vanavond. Normaal zorg je dat je voor één of twee dagen eten hebt of je rijdt voor je naar de camping gaat langs een supermarkt. Oeps.

Rond 4 uur zou de regen wat gaan minderen, dus dan maar op de fiets naar de supermarkt. Uiteindelijk was het pas rond 8 uur echt droog. Eigen schuld, de ‘regel’ is niet zo moeilijk.

Vanavond worden het hamburgers. Morgen… zien we wel. Het zal vermoedelijk wel droog hier zijn, de komende 2 dagen.

Hier laat ik het maar even bij voor vandaag. Op naar morgen.

Het zag er even wat donker uit vanmorgen. Zelfs even een drupje. Maar zo stond het niet in de weerapp. Dus gelukkig bedacht de dag zich.

Goed op tijd liep ik naar de haven. Er wachtte een groepje van 6. Maar dat was zeker niet alles. Er kwamen meerdere bussen vanaf hotels enzo, dus de boot was aardig vol.

70 minuten varen naar Lipari. Daar hadden we ipv 2 uur bijna 4 uur de tijd. Wat doe je op een eiland van ruim 35 km2. Beetje rondhobbelen dus.

Dan moet je dus uiteraard omhoog lopen. Dus langs de terrasjes, winkeltjes, met o.a. diverse vulkanisch gesteentes, en een flinke trap omhoog. Naast een ‘Romeins’ amphitheater ook een necropolis, dodenstad, begraafplaats van Grieken en Romeinen.

Vanaf hier verder door het stadje gelopen, wat winkels bekeken, lunch (broodje) gegeten. Veel foto’s gemaakt, maar niet zo heel bijzonder.

Wat over het zwarte strand, vulkanisch, gelopen. En na een 3 uurtjes weer richting de haven. Ben je hier langer, dan kun je een fiets of scooter huren om het eiland te verkennen. Ook kun je vanaf hier uiteraard ook met de boot naar de andere eilanden.

Onder een afdakje, beetje wind, was het goed toeven tot de boot ons weer oppikte.

Vulcano is best dichtbij. Kleiner en het stadje, vergeleken met Lipari, stelt niet veel voor. Maar je hebt wel gelijk een vulkaan in beeld, die al ruim 2000 jaar uitgewerkt is. Effe wat anders dan Stromboli. Hier hadden we 2 uur tijd. Net te weinig om de vulkaan helemaal op te gaan.

Eigenlijk mocht je daar niet komen. Er staan op 2 plaatsen verkeerslichten. En een info bord. Vanaf 31 maart mag je een deel in de ochtend en een deel in de middag niet op pad. Waarom?? Hij is al 2000 jaar uitgewerkt. Misschien is het dan te warm??

Jammer, maar zoveel tijd had ik ook niet. Dus weer terug naar de haven voor een koffie met dolce.

De boot was er weer om 4 uur. Nog even rondje langs wat rotsformaties. En weer terug naar Milazzo.

Was een leuk dagje. Hou het hier bij één dag. Morgen naar Cefalu. Terug op camperplaats nog wat druppels, maar ook dat was zo weer weg.

Opnieuw een warme dag, het kan niet op. Vertrek vandaag naar Milazzo. Maar eerst opstaan, opruimen, brood halen, water laden, chemisch toilet legen enz.

Tussendoor wat gelezen en de camper aan Tijn en Puck laten zien. Die waren bij Oma.

De route had ik al in TomTom ingesteld vanaf de Park4Night app. De laatste bevat veel campings, camperplekken, parkeerplaatsen en ook o.a. wasserettes. Inclusief prijsinfo en recente reviews. Ideaal.

Afrekenen viel erg mee. Denk omdat ik alleen reis kreeg ik het 1 persoons tarief ipv CampingCard tarief, dat met €19 ook al best schappelijk is. Meestal betaal je voor een CC camping €23 per overnachting.

Half 12 reed ik weg. Al binnen een paar minuten op de snelweg. Eerst met de chaos rond Palermo. De strepen, banen op de weg, zijn nauwelijks te zien. Officieel 2 banen maar word vaak gebruikt als 3. Auto’s stoppen bij een verkeerslicht, motoren niet. Na Palermo verlaten te hebben werd het langzaam rustiger. Om en om, wegversmalling, van 130 naar 60 km per uur. Wegwerkzaamheden, maar niet echt zichtbaar en ongelofelijk veel tunnels. Na een uurtje even lunchen bij een tankstation in de schaduw van wat bomen.

Een uurtje verder afslag Milazzo. En even later de camperplek. Stukje grind met faciliteiten (huisje met toiletten en douches etc). Ingeschreven, sleutel voor de toegang (hek) na 20 uur, en neerzetten die bak. Stroomkabel en klaar.

De afstand tot het centrum en de haven is 5 minuten. Even gekeken welke opties er zijn. Ik ga voor een combi reis, 2 eilanden, Lipara en Vulcano. Van 09:30 tot 17:30. Op elk eiland 2 uur de tijd.

Er is ook een optie voor combi van Panarea en Stromboli. Van 12:30 tot 23:00. Maar, 3 uur terug varen, dan verwacht ik dat het daar nog te licht is en de volgende foto dan nog niet mogelijk is.

Verder was deze combi ook nog eens de helft duurder. Ticket geregeld via internet, eens kijken of ze me morgen (nog) kennen.

Op de terugweg van de haven nog een heerlijk Italiaans ijsje (pistache uiteraard) genomen. Bij de camper lekker verder gelezen en zo rond half 7 tweede portie van de Kip Tandoori opgewarmd. Met een shandy, ik had m’n alcohol al binnen met een limoncello.

Morgen om 09:00 ‘inchecken’ voor het Eolische tripje.

Zaterdag alweer. Opmaken voor nog een rondje Palermo. De zon start wat vroeger vandaag. Het lukt me opnieuw de trein van 10:10 te halen.

Zo rond half 11 loop ik de stad weer in. Ik stop nog even bij het plein van de schaamte. Voor foto’s en een Granita, ananas dit keer.

Het lijkt allemaal wat rustiger, voor een zaterdag. Ik loop nog naar de Vucciria wijk markt. Die is kleiner dan de Ballaro en Capo markt van gister. Maar nog steeds leuk.

Daar staat ook deze kerk:

Door wat kleine straatjes kom ik bij de zee, bij de jachthaven. Ik keer weer om en loop terug door de Via Vittorio Emanuele. Eigenlijk weer langzaam terug richting station. Bij de markt, bakker, nog 2 broodjes gekocht.

Vlak voor het station had ik nog 2 (uiteindelijk) kerkjes gezien. 1 met van die rode ‘Arabische’ koepels en één gewoon oud. Bij de laatste kon ik in de toren klimmen.

Ik dacht dat ik genoeg tijd had om de trein van 12:36 te halen. Maar op zaterdag reed die om 12:22. Dus de volgende was om 13:22, toen ik een kaartje kocht. Maar er stond ook nog een trein om 12:47… richting Aeroporte, de juiste richting.

Totdat ik, in de trein, er achter kwam dat die maar een beperkt deel van de haltes ging stoppen, en niet bij Sferracavallo. Dus zat ik opeens op het vliegveld.

Gelukkig ging er wat later een boemeltje terug, dus kwam ik bij elkaar een uurtje later alsnog op het juiste station.

Boek verder gelezen, avond eten, Kip Tandoori gemaakt. Flinke vaat krijg je daar van. Maar dat leed is ook weer geleden. Morgen naar Milazzo, kijken of het betaalbaar is naar enkele Eolische eilanden, met een ferry, te gaan. Stromboli word het niet, 3 uur heen en 3 uur terug, Je zou er eigenlijk moeten overnachten. ‘s-Avonds, donker, is het leukst, vuur en zo van de lava. Milazzo is iets meer dan 200 km.