Dag 17, van Colmar naar thuis

De laatste dag van de Voorjaar 2014 vakantie naar Corsica. Net voor 6en was ik wakker, de caravan was snel reisklaar. Bed opruimen c’est ca ( ja dat 5je onder de c in ca ontbreekt, heb het nog niet gevonden op de iPad(ondertussen wel gevonden, frans toetsenbord toevoegen)).
Na het douchen etc was het even wachten tot 8 uur, pas dan kon er brood bij de receptie afgehaald worden. Gegeten had ik al, had nog eetbare pain cereale van de dag ervoor, yoghurt en capuccino. Laatste afwas, was wel grappig, ik dacht in de afwasruimte te zijn, maar daar hing een franstalige bord met de mededeling dat deze ruimte alleen toegankelijk was voor mannen. Dus…. ik dacht wat is het dan, totdat ik de humor van de mededeling doorhad. Wie volgt…
Rond half negen vertrok ik, nog een 450 km tot thuis. Het eerste stuk was door de Elzas, bij Molsheim tankte ik vol bij, met deze volle tank zou ik thuis zeker halen. Tussen Saarbrucken en Nederland, de duits/belgische Eifel/Ardennen zij er weinig tankstations langs de snelweg.
Net voor Saarbrucken rij je van Frankrijk Duitsland in. Vanaf Saarbrucken is het nog zo’n 3 uur rijden door de Eifel en de Ardennen. Zoals wel vaker hier, grauw en regenachtig. De spons, van Europa.

Kwart voor 3 was ik weer thuis. Alles veilig en voorspoedig gegaan. Verrast door Corsica, had me er niet echt een goed beeld van te voren over kunnen vormen. Zou hier zeker nog eens terug willen komen. Ik heb er veel gezien, maar ook nog veel niet. Kwa weer heb ik gekregen wat je eind April kunt verwachten, veelal droog en zonnig, maar temperaturen van onder de 20 graden. ‘s-Nachts zakkend tot soms onder de 15 graden. veel gesloten campings, gaan in de meeste gevallen vanaf 1 Mei open. Maar met behulp van de filter optie van de ACSI-campingapp was dat geen probleem. Met dit filter zag je in de app alleen alle campings die in de door mij ingestelde periode open waren.

Totaal ongeveer 3450 km gereden.

De grote spellcheck volgt nog, ook steil wordt dan weer stijl etc 😉

Edited with BlogPad Pro

Dag 16, van Bastia naar Colmar, halverwege naar huis.

De blog van vandaag houden jullie nog even te goed.
Ik ben net aangekomen in Herrlisheim-prés-Colmar, oftewel net onder Colmar in Frankrijk. Morgen nog zo’n 500 km en dan is het Corsica avontuur van het voorjaar voorbij.

En hier dan de wat uitgebreide versie van dag 16.

De vorige avond had ik nog een nachtfoto gemaakt van Bastia gezien vanaf de camping.

Bastia bij nacht.

Netjes werd ik om kwart voor 6 wakker, zoals ingesteld op de wekker, helaas de wekker werkte niet, maar ik wel.
Na douchen, ontbijt, koffie en de laatste zaken opruimen vertrok ik kwart voor zeven van de camping. Iets na 7 uur was ik in de haven. Het was nog relatief rustig. Bij het nalezen van de ticket zag ik dat de boot bas om 8:30 vertrok en dus ook pas om 12:45 in Livorno zou aankomen. Tja, dan maar beter het ticket lezen. Bij het boeken waren beide tijden een half uur vroeger.

Aangesloten in de juiste rij had ik nog even tijd om te FTen, en om een foto van de boot te maken.

De ferry terug, van Bastia naar Livorno. 

Ruim op tijd werden we rij voor rij op de boot gezet. Eerst de “speciale” gevallen en daarna de rest. De Polo met de Feeling viel onder de speciale gevallen, en zo stonden we gelijk zo goed als vooraan voor het ontschepen.
Boven in waren allerlei ruimtes, restaurent, cafe’s etc waar iedereen gedurende de oversteek plaats kon nemen. Voor de zonliefhebbers waren er op het achterdek ligstoelen en er was zelfs een open bar op het achterschip. De oversteek duurt ruim 4 uur, dus je moet wel wat te doen hebben.

Bar op het achterschip, het zwembad was nog gesloten 😉

Zelf vond ik een plekje in de muziek/danszaal uitkijkend over het voorschip. Vrij snel na het vertrek kwam ik in contact met 2 nederlandse motorrijders. Voor het vertrek, toen we nog in de rij stonden voor het inschepen, had ik hun motoren al gezien en bekeken. Een BMW GS 1200 en een BMW 800 Adventure. De laatste viel bij mij wel in de smaak.
Jan, begin 70 en dus met pensioen , en Ralph, met prepensioen, waren al 5 weken samen onderweg. Ze hadden de motoren, met een andere groep, per vrachtwagen naar Malaga laten brengen. Zij volgden per vliegtuig. Vanaf daar reden ze samen de Middellandse zee kust langs. Overnachten in Hostel, B&B of hotels. Van te voren hadden ze wel een aantal routeplannen uitgewerkt, maar dat pasten ze onderweg aan. Ze waren 4 dagen op Corsica geweest en wilden langzaam aan weer richting Nederland. Vandaag zouden ze richting Genua rijden en vandaar uit een stuk van de Bloemenriviera volgen.
Door hun gezelschap vloog de 4 uur vaartijd om.

Jan en Ralph, genietend van het broodje kaas dat Ralph die ochtend van het ontbijt gespaard had. En als echte vrienden deel je dat broodje dan later.

Kwart over 1 zat ik op de snelweg richting Milaan, Como, Zwitserland. Het was mooi zonnig weer, het was rustig op de weg. Zelfs bij Milaan, waar het meestal vrij onrustig is op de rondweg, was het goed te doen. Net voor de Gothard tunnel tankte ik weer af en kon zo zonder enig oponthoud de tunnel in en door rijden. Waarschijnlijk was 1 Mei, een feestdag in de rest van Europa, hier debet aan.
In een groot deel van Zwitserland regende het, ook was er onweer, mooi zo tussen de bergen, en goed te zien door het glazen dakraam.
Na 8en reed ik Zwitserland uit en Frankrijk in. ‘s-Ochtends had ik, wachtend voor het inschepen, een camping in Frankrijk via de ACSI-app uitgezocht. Enigzins gegokt over hoever ik zou komen had ik daar Tomtom op ingesteld. Tegelijk had ik via de app deze camping ge-emailt, tot hoe laat kan ik bij jullie aankomen, enne ik heb pas weer internet als ik later, vanmiddag, in Zwitserland ben. Sèverin, van de camping had me terug gemailt, tot 22:00 was prima, wanneer verwachtte ik aan te komen. Bij het tanken, Gothard tunnel, mailde ik terug dat ik vermoedelijk net op tijd, 21:45, bij de camping kon zijn. Mede doordat het rustig bleef op de weg, en ietwat geholpen door de rechtervoet, probeer toch zoveel mogelijk de 100 op teller aan te houden (is dus zo’n 95 echte km/h), kwam ik om 21:30 aan op de camping.
Een mooi, nat (gras) plekje, vooraan op de camping, was vrij. Na het inchecken, en het bestellen van een pain cereale voor de volgende ochtend, zette ik de caravan op z’n plek, sloot de stroom aan en vertrok onder zeil ( eh, dekbed).

Edited with BlogPad Pro

Dag 15, San Damiano en Bastia.

Vandaag de laatste hele dag op Corsica. En opnieuw verblijdt met een zonsopkomst word ik wakker voor een sanitaire stop. Of was het nu andersom?? “Be Prepared” zei iemand ooit, dus op het moment dat ik m’n hoofd buiten de caravan steek, iets voor 6en, en zie dat de zon aanstalte maakt op te komen…. Pak ik m’n fototoestel en tafelstatiefje. Aan de laatste had ik dus niets. Dus… Ok, genoeg lessen en workshops gehad, het toestel anders instellen (Automaat is voor watjes), en …. nu lukt het zoals ik gehoopt had. Kortom, zie hier de zonsopkomst op Corsica om 6:17 (volgens de weerapp).

Zonsopkomst op Corsica.

Daar de receptie pas om 9 uur open ging, de volgende camping 45 minuten verder ligt, had ik alle tijd. Zelfs om te FTen op bed. Na koffie, ontbijt (restje pain cereale van gister) douchen en de meeste spullen aan de kant leggen. Zelfs bed nog in de zon laten luchten. Ging ik op de fiets naar het dorp voor een nieuw pain cereale voor vanmiddag en morgen.
Na terugkomst de laatse items opbergen en afrekenen.

Na 3 kwartier was ik op camping San Damiano, €13 voor 1 nacht, de goedkoopste tot nu toe. Ook hier mocht ik een eigen plek zoeken. Tegen het hekwerk, om ons binnen te houden of de rest buiten, bij het strand had ik, na even wachten, een plekje gevonden.

Plekje met zeezicht en zeegeruis.

Na de caravan opgesteld te hebben was het tijd voor lunch. Heerlijk Pain Cereale en een yoghurt toe. Omdat ik hier morgenvroeg vertrek pak ik verder niets uit.
Aansluitend vertrok ik met de auto naar Bastia, parkeerde onder de grond en liep een anderhalf uur rond op zoek naar nog een mooie foto.

Wat is mooi? Ik vind dit zo authentiek, jaja satelliet schotel dan weer niet, en de hele stad zit vol met dit soort huizen.

En dit soort pleintjes met kerk….

En deze mag ook niet ontbreken, de oude haven ‘Vieux-Port’ met de Saint-Jean-Baptiste, grootste kerk van Corsica.

Na de nodige foto’s wer het tijd voor de volgende ‘last day’ activiteit. Bastia is één van de grootste stadjes van Corsica, en heeft daardoor ook de grootste supermarkt van Corsica. Ruim een uur ben ik dan ook zoek geweest met rondneuzen. Niet dat ik veel nodig had, maar gewoon je verbazen.
Uiteindelijk een Corsicaanse worst en ‘bebris’ (rauwe melk) kaas gekocht. De laatste omhuld met kruiden van de maques. De koelkast begon al te ruiken naar de worst…

Hierna terug naar de camping, nog een paar foto’s van het strand gemaakt en daarna begonnen aan de blog van de laatste vakantie dag.

Druifhout op het strand.

Morgen om 8 uur de boot, Half één bij Livorno de snelweg op naar Milaan, Como, Gotthard, Basel, overnachten, en overmorgen via Saarbrucken, Trier, Verviers en Maastricht weer terug naar Limbabwe.

Edited with BlogPad Pro

Dag 14, dagje rond Moriani Plage

De dertiende dag, daar ontkom je niet aan als je ruim 2 weken op vakantie gaat. (had me dus vertelt, is ondertussen de 14de dag)
Relatief laat, iets voor 6en, werd ik wakker, een aparte zonsopgang gebeurde voor mijn ogen, mijn fototoestel, vanuit de hand, dacht er het zijne van. Helaas dus, met statief was beter geweest. Jaja, wie denkt daar aan als die net z’n bed uitstapt om even een sanitaire stop te doen, achter zich kijkt, de zon ziet opkomen, zich bedenkt dat die sanitaire stop best 1 minuut kan wachten, fototoestel pakt, klik-er-die-klik, gauw naar toilet, en later eens goed kijken. Dat goed kijken is trouwens op de ipad, op het fototoestel leek het wel wat.

Na een douche en koffie nam ik de fiets op zoek naar een bakker. Zo’n 400 meter verder is een dorp, en er zijn wel 2 warme bakkers. De eerste had mijn keuze, pain cereale. Bruin brood met zaadjes. Een dusdanig brood, cakevorm. dat ik voor het eerst sneetjes brood kon snijden.
Even was er ergenis, blijkbaar had vodafone.it me geblokkeerd omdat ik een tablet gebruikte ipv een foon. Na wat prutsen met de sim, even in de foon, smsen, en weer terug in de ipad, was dat leed voor het moment ook geleden.
De rest van de ochtend heb ik wat rond de caravan gelummelt. Moet toch ook een keer kunnen op vakantie.

Na de lunch ging ik op weg voor de 2de ANWB route. Deze route had vooral met de geschiedenis van Corsica te maken. Met de enige koning van Corsica, een duitse bluffer, met de Corsicaanse vrijheidstrijder Pasquale Paoli etc. Al snel bleek dat deze route behoorlijk langer was, en ook nog eens halverwege, vanwege wegwerkzaamheden, geblokkeerd was. Tja, geen borden gezien, mocht zelfs op het laatst 30 rijden, maar de buldozers en pneumatische hamers gingen niet opzij.

Cervione het eerse dorp waar ik doorheen kwam op de ANWB route vanvandaag.

Vlak voordat de weg geblokkeerd was maakte ik nog een foto van een dorpje aan de overkant van de vallei. Ik denk dat het of Chiatra is of Pietra di Verde. Wie het weet mag het zeggen.

Chiatra of Pietra di averde

Nadat ik omgekeerd was besloot ik nog naar een supermarkt te gaan. Niks zo leuk als struinen in een franse supermarkt. Als je alleen al ziet hoeveel verschillende yoghurt toetjes ze hebben…. Het werd uiteindelijk een MiFi waar ik tegen aan liep. Maar ik zal jullie de uitleg hiervan besparen. Hoe het er maar op dat Vodafone.It nu niet meer ziet dat ik een ipad gebruik😉

Ook de rest van de middag ben ik nog wat aan het lummelen geweest. Bij Moriani maakte ik nog een sfeerfoto.

Moriani Plage

Oja, onderweg kwam ik nog een typische mediteranee plant/bloem tegen. Aan de westkust zag ik hem vooral zwart en uitgebloeit, hier één nog in de bloei.

Typische mediteranee bloem/plant. Je ziet ze vaker uitgebloeit boven een helling uitsteken.

Vanavond Hokkien Mie deel 2. Morgen verkas ik naar San Damiano. De camping daar is ongeveer 15 minuten rijden van de haven van Bastia. Donderdagmorgen moet ik om 7 uur in deze haven zijn. Om 8 uur vertrekt de ferry naar Livorno. Iets na 12 uur vertrek ik van daar naar Nederland. Een rit in 2 dagen.
Maar morgen is er eerst nog uitgebreid de tijd om nog een keer Bastia te ervaren.

Voetnootje: Wel apart, vandaag kon ik zowel Monte-Cristo als Elba zien. 2.jaar geleden stond ik op het topje van Elba en kon ik Monte-Cristo en Corsica zien.

Edited with BlogPad Pro

Dag 13, naar Moriani Plage en de Casinca dorpen

Vandaag vertrok ik van Bonifacio naar een camping bij Moriani Plage. Dit is een 35 km onder Bastia en de camping ligt direct aan het strand van de Oostkust. Ik hoor de zee zich ook duidelijk elke zoveel tellen op het strand werpen.

Dit was een stukje van zo’n 2 uur rijden, vrij dicht langs de (Oost)kust. Het was behoorlijk zonnig en ik waande me dan ook op een tropisch eiland. Op de nieuwe camping mocht ik zelf een plekje uitzoeken. Ik sta nu zo’n 30 meter van het strand met de deuropening op het zuiden. Dus als die er is komt de zon vanzelf binnen.

Na alles weer een plekje gegeven te hebben ging ik naar de supermarkt voor de laatste boodschappen. De komende 3 dagen wordt het Hokkien Mie in Corsica, dus kip en groenten stonden ondermeer op de lijst.

Tegen half 3 was ik hiermee klaar en besloot ik één van de 2 ANWB routes, uit het Corsica boekje, te gaan doen. Het werd de route van Vescovato naar Castellare di Casinca. Het eerste plaatsje was zo’n 20 km rijden. Uit het stukje over deze route lees ik o.a. dat deze Casinca dorpen (Loreto di Casinca, Penta di Casinca en Castellare di Casinca) z.g. torenhuizen bevatten, smalle steegjes en uiteraard kerken. Deze dorpjes zijn ook berucht vanwege de vendetta’s in het verleden. De torenhuizen, vrij grote hoge woningen komen ondermeer omdat in het verleden hier veel geld verdiend werd met citrusfruit etc.

Alhoewel deze dorpjes maar enkele kilometers van de hoofdweg afliggen is het een wereld apart. Tegen de heuvels aangeplakt, verbonden door smalle en bochtige wegen. Vandaag soms in de wolken, en dan wat regen, en soms er net onder. Vanaf de meeste dorpjes heb je een panoramisch uitzicht van bijna de gehele oostkust. Zo kon ik met blote ogen de ferries in bastia zien, zo’n 25 km verder. Apart was ook dat alles wat lager lag door de zon beschenen werd, terwijl er boven dikke donkere (regenwolken) als een soort plafond zichtbaar waren.

Als ik het goed heb is dit Vescovato.

Onderweg, verder, kwam ik van alles tegen, riante kerkhoven, elk dorpje heeft zijn eigen familiegraven. Maar ook, op de weg, scharrelvarkens.

 De kleintjes, nieuwsgierig, zogen zo nu en dan nog bij moeder.

Voor Loreto di Casinca moest ik van de ‘hoofdweg’ af, deze zijweg ging al kronkelend steeds verder omhoog. Halverwege maakte ik de volgende foto. Om de 2-3 minuten was het hele dorp zichtbaar of was ze verscholen in de wolken.

 Loreto di Casinca, in de wolken.

In Loreto heb ik koffie gedronken en met wat dames gesproken. Die hadden net water gehaald bij de waterplaats bij de bron. Voor de planten.  Ze wilden de foto’s die ik van hun dorp gemaakt had wel eens zien. Ook gaven ze me een kaartje met info van hun Gîtes (vakantiewoning) en de winkel met originele Corsicaanse produkten, die ze in het seizoen verkopen.

De kranen met het bronwater in Loreto di Casinca.

Onderweg naar Loreto had ik nog even wat oponthoud, een herder liep met zijn kudde geiten over de weg.

Geitenkudde, begeleid door een echte herder, Salute zei die.

Het volgende dorpje was Penta di Casinca. Ik hier heb ik in het dorpje zelf wat rondgehuppeld en de nodige foto’s gemaakt. Net voor het  dorp maakte ik deze foto.

Penta di Casinca

Op zich was het vrij rustig in al deze dorpjes. Maar het idee van al die Vendetta’s, de volle begraafplaatsten, de grauwe huizen en het grauwe weer gaven zo nu en dan wel een raar gevoel. De, laatste, Castellare di Casinca, heb ik alleen van de buitenkant bekeken. M’n maag begon te knorren, ondanks de vendetta’s. Om 7 uur was ik weer op de camping en om 8 uur zat ik aan de Hokkien Mie Corsicaanse steil.

Edited with BlogPad Pro

Dag 12, Bonifacio dag 2

Alweer zondag, dus gelukkig relatief laat wakker. Zo en zo werd de ochtend heel rustig. Het was zo nu en dan aan het regenen en wat grauw. Zoals voorspeld. Lekker de tijd om te ontbijten, douchen en alvast wat spulletjes opruimen voor het vertrek morgenochtend. Het heeft weinig nut om een tafel en stoel buiten te zetten als het zo nu en dan regent. Ook was het tijd om water bij te vullen.
Daarnaast lekker het boek van Jet van Vuuren, Wintergast, uitgelezen en een documentaire, op een sticky, afgekeken. Na de lunch, rond 2en vertrok ik naar Bonifacio. Eerst aftanken, daarnaar wilde ik een boottochtje maken, waarbij je gelijk gratis kunt parkeren. Helaas, vooral door de toenemende wind, werd er vanmiddag niet meer gevaren, dus ook niet gratis parkeren.
Dan maar boven op de Citadel parkeren. Via Genuaanse poort liep ik de Citadel weer uit/af. In het ANWB boekje stond een wandeling langs de kliffen naar de seinpost en vandaaruit naar de vuurtoren bij Capo Pertusato.
Er was een behoorlijke wind, windkracht 6-7 schat ik, heen min of meer wind mee. Onderweg heb ik diverse mooie foto’s kunnen maken.

Hier het zicht op Bonifacio vanaf de seinpost (radarpost voor de scheepvaart).

Bij de vuurtoren, dus bij Capo Pertusato, waren ook mooie vergezichten. Er was o.a. een steil pad naar beneden. Ik zag meerdere mensen beneden op het strand. Mij niet gezien, je waaide daar boven al behoorlijk uit je hemd.

Hier het uitzicht vanaf Capo Pertusato.

Ook zag ik de veerboten, tussen Corsica en Sardinië, vechten tegen de golven, Blij dat mijn auto daar niet op stond, enkel op de handrem.

De ferries tussen Corsica en Sardinië hadden vandaag een zwaar dagje.

De terugweg, met tegenwind, was best heftig. Gelukkig ben ik ‘zwaar’ genoeg, maar soms had ik het gevoel dat ik zo van m’n sokkel af zou waaien.
In Bonifacio nam ik een heerlijke cola. Na een tijdje bijgekomen te zijn, besloot ik eerst nog terug te gaan naar de camping. Even omkleden, deze blog bij werken en dan zometeen weer terug om een pizza te verschalken.

Edited with BlogPad Pro

Dag 11, Bonifacio.

Na redelijk uitgeslapen te zijn, half 7, gedouched en ontbeten te hebben, ging ik tegen 10 uur naar Bonifacio… Op de fiets.
Uit de verhalen begreep ik, en ik ben er gister ook geweest, was dit niet aan te raden. Dit ivm hoogteverschillen etc. Met een e-bike zou het nog wel te doen zijn. Het klopt, alle verhalen, één keer, en niet nog een keer. Maar, ik vind dat je dat dan ook een keer zelf mag ondervinden. En of je nu je e-bike oplaadt of jezelf…

Bij de haven zette ik m’n fiets op slot neer. Langs de haven liep ik naar de trap richting de Citadel(stad). Bovenaan de trap klom ik linksom nog een stukje omhoog om een leuke foto te kunnen maken.

De Citadel (bovenstad) van Bonifacio.

En toen weer een stukje terug, richting de Citadel, voor een detail foto.

Detail van de Citadel van Bonifacio.

Hierna vervolgde ik m’n pad. Via de Franse poort kwam ik in de Boven stad. Bij het VVV kreeg ik een mooie kaart van de Boven stad. In het stadsdeel zelf was ik gisteren al even geweest. Dus ging ik eerst richting de begraafplaats, achter het stadseel, ook op de Citadel. Hier worden, tot op heden, de doden, van Bonifacio, in hun familiegraf bijgezet. Hoog bovenop de Citadel, en een mooi uitzicht. Wat wil je nog meer?

Ingang naar de begraafplaats op de Citadel van Bonifacio.

Na de bezichtinging van deze plaats van rust liep ik naar het stadsdeel om nog eens heerlijk door alle straatjes en steegjes te lopen. Ik heb meer dan 100 foto’s gemaakt. Uiteraard kan ik die hier niet allemaal laten zien. Ook had ik nog even een Hitchcock momentje, je weet wil die beroemde filmmaker die een gastrolletje creëerde voor zichzelf in bijna al zijn films.

Genoeg keuze in dit restaurantje. Kiekkiek.

Zoals ik gisteren al aangaf, een groot deel van deze oude huizen wordt nog bewoond, een ander deel is vooral bouwval. Je moet hier maar willen wonen. Oude huizen, houten vloeren, niks recht, qua muren, plafonds, trappen en deuren.

Doorkijkje in één van de hoofdstraten.

Na een tijdje had ik het voor de morgen/begin van de middag wel gezien. Lopend liep ik richting de haven. Bij de Spar kocht ik een Baquette aux Cereale, m’n lievelingsbrood. Eindelijk, op de 11de dag heb ik er één gevonden. In de rest van Frankrijk zijn ze wat makkelijker te vinden. Morgenvroeg toch maar nog even naar het dorp.
Met de fiets aan de hand, soms zat ik er even op, ging ik terug naar de camping.
Na het opladen was het tijd voor de lunch. Daarna werkte ik aan de aanvulling op de blog van gisteren. Ook maakte ik vast een backup van de foto’s van vanmorgen.
Omdat ik later nog wel weer terugwilde naar de stad, zo tegen de avond, vermaakte ik me verder met lezen en wat genieten van de zon.

Tegen 5en ging ik weer terug naar Bonifacio, nu met de auto. Veel te vroeg was ik alweer bovenop de Citadel. M’n idee was eigenlijk om en daar te eten en daar foto’s te gaan maken van de ondergaande zon. Tja, ik weet het, kom niet voor 7-7:30 aan om te gaan eten in een frans restaurant. En die zon, dat zou rond 8 uur worden. Dat werd het niet voor mij vandaag. Dus ipv een pizza in de Citadel kocht ik eieren bij de Spar en ging ik terug naar de Camping. Ik had nog een half wit en een half bruin stokbrod van vandaag. Tezamen met gebakken ei voldeed dat voor mij voor vandaag prima.

Na het vaatje was het tijd voor het uitzoeken van welke foto’s er vandaag in de blog zouden komen. En nu, 21:00-21:30, ben ik dus bezig met het blog uit m’n duim te zuigen.

Morgen word het qua weer even afwachten. Als ik de app moet geloven, regen in de morgen, opklaringen maar met stevige rukwinden in de middag. Het plan voor morgen? Misschien in de middag wandelen vanaf de Citadel richting het oosten tot het meest zuidelijke puntje van Corsica. dan heb ik zo ongeveer en het meest noordelijke als het meest zuidelijke stukje van Corsica gezien en betreden.

Edited with BlogPad Pro

Dag 10, Aanvulling

Met het risico op herhaling, hierbij nog e.e.a. over gisteren. Voornamelijk de tocht van Porto naar Bonifacio.
Exact 8 uur kon ik vertrekken. Bij de bakker, direct naast de camping, kocht ik het laatste ‘pain complet’.
En dat klopt dus exact met wat ik al ergens las, voor bruin brood, in Frankrijk, moet je er vroeg bij zijn.

Mede doordat ik vroeg vertrok, het nog redelijk vroeg in het seizoen is, verliep de reis eigenlijk best rustig en goed.
Het smalle en bochtige deel is vooral tussen Porto en Piana, zo’n 7 km, dat stuk ken ik ondertussen wel.
Vanaf Piana waren de wegen ruim. Alleen bij Sartene wer ik even verrast, haakse bocht naar rechts, en alsof je tegen een muur op moest rijden, zo steil. Maar ook dat verliep zonder problemen.

Veel ben ik onderweg niet gestopt. 1 keer om rond 10en te ontbijten, daarna, ik zag veel mensen bij een uitkijkpunt, bleek ik gestopt te zijn bij de Leeuwenrots. Ondermeer een bus vol met nederlandse bejaarden (Ben je hier helemaal naartoe gereden met caravan, alsof er een helicopter om de hoek zou staan) die hier even gelucht werden. ‘s-Avonds zouden ze al weer oversteken naar Sardinie.

Rechts, een beetje hulp is nooit weg, de “Rocher du Lion”.

Zoals je kunt zien is de omgeving daar zo en zo mooi.

Rond 1 uur was ik op de camping. Zoals genoemd, de receptie ging pas weer om 4 uur open. Van de notitie op de deur begreep ik dat ik rond sanitair gebouw 2 alvast een plekje kon uitzoeken. Na wat problemen met het loskoppelen van de verlichtingskabel van de caravan kon ik m’n plekje inrichten.
Een 2-tal nederlandse stellen, met campers, die ik eerder ontmoet had in Calvi, waren hier ook neergestreken. Na wat bijgekletst te hebben ging ik verder met de tijd uitzitten tot 4 uur.
Het werd ondertussen wel steeds grijzer. Op dit terrein is heel veel te doen, o.a. tennis, disco voor de kids, en een flink zwembad met restaurant etc. Het zwembad was ook hier al open, en in gebruik, en verwarmt. Echter het begrip verwarmt, ondanks dat er meerdere mensen te water waren, is nogal verwarrend voor mij. Er is dan ook geen enkel deel van mijn lichaam dat naar dit ‘verwarmde’  zwembad verlangde.
Direct nadat ik me bij de receptie aangemeld had begon het en te regenen en vertrok ik met de auto naar Bonifacio. Op TomTom had ik parkeerterrein P1 ingesteld.
Vandaar uit liep ik langs de haven en de beneden (Basse) stad naar de trap die me, op eigen kracht, dat dan weer wel, naar de Citadel bracht. Een magnifiek gezicht, deels vertroebelt door de regen. Sardinie was duidelijk te zien.
In de boven (Haute) stad waren behoorlijk veel winkels en horeca. Ook waren een groot deel van de huizen bewoond, Veel hoge, 3-4 verdiepingen, woningen met de meest rare deuren en trappen.
Vanwege de regen ben ik er niet te lang gebleven, zaterdag zou het hiervoor veel beter weer worden.

Op de terugweg naar de auto kocht ik nog wat yoghurt voor bij de maaltijden bij de Spar. Bij de parkeerplaats betaalde ik en met het papierenkaartje liep ik naar mijn auto. Na even gezocht te hebben, waar is nu de uitgang, reed ik naar de slagboom. Raam open, regen regen regen, kaartje in de gleuf, tjee, die wil er niet helemaal in, gleuf nat, kaartje nat, slagboom niet open, raam nog steeds open, auto binnen steeds natter. Info knop ingedrukt, krijg je eerst een bandje, waarmee je waarschijnlijk word verteld dat je je kaartje in de gleuf moet doen….  He, he, eindelijk een mens aan de lijn, in m’n beste engels verteld wat er aan de hand was, en voila, dat is dus weer frans, ging de slagboom open. Ben benieuwd wat degene achter me overkwam, want mijn kaartje zat nog steeds voor de gleuf.

Op de camping de 3de keer Kip Tandoori, dus zaterdag word het wat anders eten, met Colomba, Pietra’s witbier, erbij. Lekkel.
En zo was er weer een dag om in Corsica.

Edited with BlogPad Pro

Dag 10, van Porto naar Bonifacio

Vandaag even een korte, word morgen afgemaakt.
Om 08:00 vertrokken, en net voor 1 uur aangekomen op de nieuwe camping, op 5 km boven Bonifacio.
De receptie ging pas om 4 uur open, maar ondertussen had ik wel al een plek ingenomen etc.

Na het inchecken ben ik nog even kort naar Bonifacio zelf geweest. Het was ondertussen gaan regenen, geheel volgens de voorspellingen. Dus fototoestel bleef ‘thuis’. 

De citadel, bovenstad, van Bonifacio is veel groter dan die bij Calvi. Er zijn meerdere straten met van allerlei winkels.
Gelukkig kon ik daar een geheugenkaartje bijkopen. Ik dacht dat ik er 1 van 8 en 1 van 16 Gb bij me had, niet dus, 2 van 8Gb. Dat begint krap te worden, dus nog maar één van 8 erbij gekocht.

‘s-Avonds de derde portie Kip Tandoori gegeten, met witbier en Katjang Pedis. Jammie. 
Het druppelt ondertussen nog steeds wat door. Morgen moet het wat beter worden, zondag ook weer wat regen, en dan veel wind. We gaan het zien.

De blog van vandaag, dag 10, word morgen verder aangevuld.

Om er toch een plaatje bij te hebben, een foto van de zonsondergang bij Porto, eergisteren.

Zonsondergang, silhouet Scandola, bij Porto Marina.

Edited with BlogPad Pro

Dag 9, Scandola

Kwart over 6 werd ik wakker, word het toch nog vakantie. Om iets naar 8en stond ik bij de bakker, naast de camping. En zowaar Pain Complet bleek bruin brood te zijn. Heerlijk.
Daar het gisteravond niet gelukt was om een boottocht te boeken voor vanmorgen, leek me dat een goed plan om niet te lang mee te wachten. Er zijn zo’n 10 aanbieders. Van enkele had ik het foldertje meegenomen. Die van 9 uur leuk me niet de juiste, er gingen er meerdere om 10 uur.
Om op tijd e.e.a. te regelen was ik om 9 uur in de Marina. M’n eerste keuze vertrok vanochtend niet, de 2de keuze had nog 4 plaatsen vrij. Nu was er nog genoeg tijd om de blog na te lopen en opnieuw te synchroniseren. Op de camping is mobiel internet waardeloos. De camping zit net achter een berg t.o.v. de mobiele telefoon antenne’s. Bellen en SMSen gaat, maar internetten dus niet.
Ook was er nog tijd voor een oude bekende, was het de laatste tijd vooral capuccino, deze ‘dame’ mag er op z’n tijd ook nog zijn. 

Café au lait is op z’n tijd niet te versmaden. En Corsica is tenslotte frans, al denken ze daar zelf anders over.

Iets voor 10en was het tijd om aan boord te gaan. Totaal 10 man waaronder de kapitein. Al snel ging de ranke boot lekker te keer op de golven. 1 van de dames moest  daarvan continue kreetjes laten, de Oh’s en de Ah’s klonken alsof er een dames tennis finale gespeeld werd.
Scandolo is een stuk rotsachtige kust. Beschermde natuur, dus verboden te betreden. Op zich zeker de mooite waard, overweldigend, maar meer dan één keer zal het niet worden. Soort overkil van bizarre rotsen.
Voordat we langs de Scandola voeren kwamen we ook langs het plaatsje Girolata. Dit is alleen te voet, 3,5 uur wandelen vanaf de weg, en per boot te bereiken. Er zijn een 20 tot 30 tal huizen, wat eettentjes, voor de toeristen en uiteraard z’n eigen Genuaanse toren.

Girolata, plaatsje net voor Scandola

De Scandola is dus een stuk kust met een bonte verzameling, vaak rode, geërodeerde rotsen. Geliefd bij diverse vogelsoorten en mede daardoor uitgeroepen tot beschermt natuurgebied. Op diverse plaatsen gaf de kapitein wat verdere uitleg in het frans. Klonk interessant.

 
Uitleg van de kapitein (links).

 Scandola rotsen.

En deze doorkijk zou de vorm van het eiland Corsica hebben, met een beetje creativiteit.

De terugweg, met Oh’s en Ah’s was nietsontziends, iedereen achterin, voorin werd het een waterballet, en doorvaren met die boot. Rond 1 uur waren we weer terug in de haven van Porto.

Tijd voor wat saaie dingen, lunchen, kleding wassen en drogen, uurtje zwemmen in het ‘verwarmde’ buitenbad van de camping, zonnen (toch weer net te lang), boodschappen (water in flessen, wit en amber Pietra bier, Pietra bierglazen). Later nog even naar het dorp voor een koude cola op het terras en een FT gesprek.
Tegen 6en de kip tandoori opwarmen, en opgewarmt lekker opeten met een wit biertje.
De eerste spullen opruimen, autoramen wassen, foto’s backuppen, foto’s voor deze blog uitzoeken en op de iPad nabewerken en de blog zelf intikken.
Om die vandaag nog op de site te krijgen loop ik zo nog even naar de haven, 20 minuten heen en 20 minuten terug, ivm internet.

Morgenvroeg vertrek ik naar Bonifacio, helemaal in het zuiden van Corsica. Zo’n 200 km, volgens TomTom te doen in 4,5 uur, dus tel er maar nog 1,5 uur bij op. Met een caravan rijdt het iets minder snel en zo nu en dan een fotostop hoort er ook bij.

En 10 minuten heen en weer met de auto, net getimed, ja, ben Gekke Gerrit niet. 

Edited with BlogPad Pro